Jan Hulewicz

Jan Hulewicz
Data i miejsce urodzenia

19 maja 1907
Lwów

Data i miejsce śmierci

7 października 1980
Kraków

profesor nauk historycznych
Specjalność: oświata i wychowanie
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Doktorat

1930
Uniwersytet Lwowski

Habilitacja

1939
Uniwersytet Jagielloński

Profesura

9 października 1946[1]

Uczelnia

Uniwersytet Lwowski
Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”

Jan Hulewicz (ur. 19 maja 1907 we Lwowie, zm. 7 października 1980 w Krakowie) – polski historyk oświaty i wychowania, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, kierownik Zakładu Historii Oświaty i Kultury[2].

Biografia

Urodził w rodzinie urzędnika kolejowego Gwidona Zygmunta i Heleny z Bernfeldów. Do szkoły średniej uczęszczał w Rawie Ruskiej w latach 1917–1924, gdzie mieszkał wraz z matką po śmierci ojca[3]. Stopień doktora filozofii uzyskał na Uniwersytecie Lwowskim w 1930, a w 1939 habilitował się z historii wychowania i oświaty na Uniwersytecie Jagiellońskim[4]. Podczas II wojny światowej był kierownikiem Funduszu Kultury Narodowej w Londynie[4][5]. Został kierownikiem Zakładu Historii Oświaty i Kultury w Instytucie Historii UJ. Otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Był prodziekanem Wydziału Filozoficzno-Historycznego UJ. Był członkiem Komisji Historii Literatury Polskiej oraz Komisji do Dziejów Oświaty i Szkolnictwa PAU, Komisji Historyczno-Literackiej, Komisji Nauk Historycznych, Komisji Nauk Pedagogicznych oraz zespołu Badawczego Dziejów Oświaty Oddziału PAN w Krakowie. Należał do Towarzystwa Naukowego Pedagogicznego. Od 1946 roku był redaktorem serii wydawniczej „Biblioteka Narodowa”[4][2]. Był redaktorem „Przeglądu Historyczno-Oświatowego”[4]. Interesował się głównie dziejami szkolnictwa w drugiej połowie XIX wieku oraz w okresie dwudziestolecia międzywojennego, a także historią nauki w XIX i XX wieku[2].

Został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC12-10-1)[6][4]. Jego żoną była Maria Hulewiczowa, z domu Kaliska, sekretarka Stanisława Mikołajczyka[7]

Ważniejsze prace

  • Udział Galicji w walce o szkołę polską (1934)[2]
  • Sprawa wyższego wykształcenia kobiet w Polsce w wieku XIX (1939)[2]
  • Akademia Umiejętności w Krakowie 1873–1918. Zarys dziejów (1958)[2]
  • Studia Polaków w Uniwersytecie w Liège 1880–1914 (1969)[2]

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Jan Hulewicz, prof. UJ, historyk, rozpracowywany przez UB i SB po powrocie z Londynu
  2. 1 2 3 4 5 6 7 Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”, 2001, s. 132-133. ISBN 83-88149-41-5.
  3. ↑ Wiktor Szymborski, Jan Hulewicz (1907–1980) – profesor, społecznik, ludowiec, „Przegląd Historyczno-Oświatowy”, 1-2, 2023, s. 122–167, DOI: 10.17460/PHO_2023.1_2.10 [dostęp 2025-05-12].
  4. 1 2 3 4 5 6 7 8 Jan Hulewicz. Nekrolog, „Dziennik Polski”, nr 220, 10 października 1980, s. 4.
  5. ↑ Z żałobnej karty, „Biuletyn”, nr 41, Koło Lwowian w Londynie, czerwiec 1981, s. 97 [dostęp 2023-12-13].
  6. ↑ Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2021-01-28].
  7. ↑ Piotr Lipiński, Leć pan na skargę do Churchilla [online], Gazeta Wyborcza, 20 lipca 2001 [dostęp 2023-12-13].

Bibliografia

  • Wincenty Okoń, Nowy słownik pedagogiczny, Wydawnictwo Akademickie "Żak", Warszawa 2007, s. 140.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.