Jan Korczak
| Data i miejsce urodzenia |
31 lipca 1923 |
|---|---|
| Data śmierci |
? |
| Zawód, zajęcie |
działacz partyjny i państwowy |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
wiceminister finansów (1972–1977) |
| Partia |
Polska Partia Robotnicza, Polska Zjednoczona Partia Robotnicza |
Jan Korczak (ur. 31 lipca 1923 w Skłudzewie[1], zm. ?) – polski działacz partyjny i państwowy, podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów (1972–1977).
Życiorys
Syn Walentego i Marii. W czerwcu 1945 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, przekształconej w Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą. Został absolwentem Centralnej Szkoły Partyjnej PPR w Łodzi (1946) i ekonomii politycznej w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR (1967)[1].
W 1949 instruktor Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Bydgoszczy, w latach 1953–1955 instruktor Wydziału Ekonomicznego Komitetu Centralnego PZPR. Następnie od 1955 do 1956 członek egzekutywy i sekretarz ekonomiczny Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Lublinie. Od 1957 dyrektor Centralnego Zarządu Przemysłu Sprzętu Gospodarskiego w Warszawie[1]. Później zajmował stanowiska zastępcy (1963–1968) i szefa (1968–1970)[2] Biura Spraw Kadrowych Komitetu Centralnego, a także członka KC PZPR (1964–1968)[3]. W latach 1971–1972 wiceprezes Urzędu Patentowego PRL[4]. Od kwietnia 1972 do grudnia 1977 pozostawał podsekretarzem stanu w Ministerstwie Finansów[5].
Przypisy
- 1 2 3 Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2024-10-15].
- ↑ Kochański 2022 ↓, s. 644.
- ↑ Kochański 2022 ↓, s. 621.
- ↑ Kochański 2022 ↓, s. 315.
- ↑ Kochański 2022 ↓, s. 239.
Bibliografia
- Aleksander Kochański: Polska 1944–1991. Informator historyczny. Struktury i ludzie. T. 1. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-465-1. [dostęp 2024-10-10].