Jan Lossau

Jan (Johann, Johannes) Lossau (ur. 1712 w Lidzbarku Warmińskim, zm. 1 czerwca 1788 w Braniewie) – malarz barokowy działający na Warmii w XVIII wieku.

Jan Lossau urodził się w Lidzbarku Warmińskim w rodzinie Simona i Margarety. W 1725 rozpoczął naukę w gimnazjum w Braniewie. W 1736 otrzymał obywatelstwo Nowego Miasta Braniewa, w 1751 przeprowadził się do Starego Miasta Braniewa. Tam w roku następnym otrzymał prawa miejskie jako malarz i słodownik. Zamiast opłaty za otrzymanie obywatelstwa, która wynosiła 600 florenów, wykonał zlecenie pomalowania przedniej ściany ratusza Starego Miasta. W 1753 wykonywał prace malarskie przy ołtarzu głównym w kościele farnym św. Katarzyny^[1]. Był prawdopodobnie uczniem Giovanniego Battisty Tiepolo – malarza weneckiego, ostatniego wielkiego malarza barokowych fresków^[2]. Do największych prac Jana Lossaua należy monumentalna polichromia w Sanktuarium Podwyższenia Krzyża Świętego w Chwalęcinie (1748–1759) oraz pozorne sklepienie kościoła pw. św. Jakuba Starszego w Osetniku (1750–1751, niezachowana)^[1].

Po 1753 nie jest już znana jego działalność jako artysty, stąd niekiedy ta data podawana jest w źródłach jako data jego śmierci^[1][3]. Jednak w Radzie Starego Miasta Braniewa występuje w latach siedemdziesiątych piekarz i nastawiacz zegara o tym samym imieniu i nazwisku i podobnym wieku (zm. w wieku 75 lat), toteż często przyjmuje się datę śmierci tegoż członka rady Starego Miasta – 1 czerwca 1788 (pogrzeb 5 czerwca)^[4].

• Jan (Johannes) Lossau w Leksykonie Kultury Warmii i Mazur