Jan Olkowski
| Data i miejsce urodzenia |
3 lutego 1910 |
|---|---|
| Data śmierci |
30 maja 1988 |
| Przebieg służby | |
| Formacja |
|
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
funkcjonariusz aparatu bezpieczeństwa |
Jan Olkowski (ur. 3 lutego 1910 w Koziej Górze, zm. 30 maja 1988[1]) – uczestnik II wojny światowej, podpułkownik aparatu bezpieczeństwa.
Życiorys
Od 1941 żołnierz Armii Czerwonej, w 1943 dostał się do niemieckiej niewoli, w 1944 był członkiem partyzantki sowieckiej i Armii Ludowej na Lubelszczyźnie, następnie organizował Milicję Obywatelską w Parczewie i Radzyniu. 1945–1946 był III sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PPR w Lublinie. Skierowany do pracy w aparacie bezpieczeństwa. Od marca do maja 1946 pełnił funkcję szefa WUBP w Warszawie. 27 maja 1946 mianowany zastępcą szefa WUBP w Krakowie, gdzie od 25 sierpnia 1946 był szefem[2]. 23 października 1948 przeniesiony na stanowisko szefa WUBP w Szczecinie (do 4 lutego 1950). 15 października 1966 oddelegowany do pracy w Sztabie Generalnym WP, 12 czerwca 1967 delegowany przez Zarząd II Sztabu Generalnego WP jako starszy pomocnik szefa Wydziału Operacyjnego w Polskiej Delegacji Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Laosie.
Pochowany na cmentarzu komunalnym na Majdanku w Lublinie (kwatera S1K0-6-15)[1].

Przypisy
Bibliografia
- Katalog pracowników, funkcjonariuszy, żołnierzy organów bezpieczeństwa państwa [online], bip.ipn.gov.pl [dostęp 2014-09-16].
- Krzysztof Szwagrzyk (red.), Aparat bezpieczeństwa w Polsce. Kadra kierownicza, t. I: 1944–1956, Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2005, s. 236, 405, 426, ISBN 83-89078-94-5 [dostęp 2014-09-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-21].
- Marek Lasota: Donos na Wojtyłę. Karol Wojtyła w teczkach bezpieki. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2006. ISBN 83-240-0659-1.