Jan Skaradziński

Jan Skaradziński (ur. 1963^[1]) – polski dziennikarz muzyczny.

Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W prasie debiutował w połowie lat 80. Pisał do prasy młodzieżowej i telewizyjnej oraz do „Życia Warszawy” W 1986 podjął współpracę z branżowym miesięcznikiem „Non Stop”^[2], z którego na początku lat 90 trafił do „Rock’N’Rolla" W połowie lat 90. uczestniczył w zakładaniu pisma „Machina”.^{[3] [4]}

W 1994 zadebiutował książką o zespole: Dżem. Ballada o dziwnym zespole^[5], która doczekała się trzech wydań.^[6] Osobie Ryszarda Riedla poświęcona jest książka Rysiek^[7] z 1999^[8], w 2014 mającą wydanie rozszerzone.^[9] Czterech wydań doczekała się Encyklopedia polskiego rocka^[10] (1996, współautor: Leszek Gnoiński).^[11] Z Marzeną Tarką^[12] napisał pierwszą polską biografię ABBY Zwycięzca bierze wszystko^[13] (2000), z Mariuszem Szalbierzem^[14] biografię Sławka Wierzcholskiego Chory na bluesa^[15] (2002), z Jurkiem Owsiakiem historię Przystanku Woodstock. Historia najpiękniejszego festiwalu świata^[16](2010). Z Konradem Wojciechowskim firmuje monumentalny szkic Piosenka musi posiadać tekst. I muzykę. 200 najważniejszych utworów polskiego rocka (2017).^[17]

Napisał uzupełnienia polskich wydań biografii Dire Straits,^[18] Black Sabbath, Yes,^[19] AC/DC^[20], Pearl Jam. Jest redaktorem książek poświęconych Acid Drinkers, Pearl Jam, Kultowi, O.N.A., Santanie, Perfectowi i polskiego wydania „Młota bogów” o Led Zeppelin. Opracował wielopłytowe płytowe boxy Lady Pank (2007), Jacka Skubikowskiego (2011)^[21] i Sztywnego Pala Azji (2012)^[22]. Napisał wprowadzenia do serii płytowej „Gwiazdy polskiej muzyki lat 80.^[23]” dodawanej do „Dziennika” i do kilku płyt z serii Złota Kolekcja^[24] oraz do wielu DVD Dżemu i wznowień CD tego zespołu, ściśle współpracując z Dżemem również w zakresie internetowych potrzeb tej grupy.^[25]