Jan Szewczyk (1896–1969)

Jan Szewczyk
Ilustracja
Jan Szewczyk (przed 1934)
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

28 stycznia 1896
Brzezie

Data i miejsce śmierci

12 października 1969
Skawina

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

208 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Zasługi (II RP) Krzyż Walecznych (1920–1941) Oficer Orderu Korony Rumunii
Jan Szewczyk ppłk ostatnie zdjęcie

Jan Szewczyk[1] (ur. 28 stycznia 1896 w Brzeziu, zm. 12 października 1969 w Skawinie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 28 stycznia 1896 we wsi Brzezie, w ówczesnym powiecie bocheńskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Jacka[2]. 26 maja 1916 zdał wojenny egzamin dojrzałości z odznaczeniem w c. k. Gimnazjum w Bochni[3][4].

1 stycznia 1917 został mianowany podporucznikiem rezerwy piechoty. Jego oddziałem macierzystym był c. i k. 13 pułk piechoty[4].

3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów piechoty. 10 lipca 1922 został zatwierdzony na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy batalionu w 13 pułku piechoty w Pułtusku[5]. W następnych w dalszym ciągu pełnił obowiązki dowódcy II batalionu[6][7][8]. 3 maja 1926 awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 roku i 92. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W 1932 pozostawał w dyspozycji szefa Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych[9].

W grudniu 1932 został przeniesiony z baonu podchorążych rezerwy piechoty nr 10A do Szkoły Podoficerów Piechoty dla Małoletnich Nr 3 w Nisku na stanowisko komendanta[10]. W styczniu 1934 został przeniesiony do 7 pułku piechoty Legionów w Chełmie na stanowisko dowódcy batalionu[11][4]. 31 sierpnia 1935 roku ogłoszono jego przeniesienie do 35 pułku piechoty w Brześciu na stanowisko dowódcy batalionu[12]. Do 24 sierpnia 1939 roku był I zastępcą dowódcy 62 pułku piechoty w Bydgoszczy. W czasie mobilizacji alarmowej objął dowództwo rezerwowego 208 pułku piechoty[13][14]. Na tym stanowisku walczył w kampanii wrześniowej.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 29. W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Jan III Szewczyk”, w celu odróżnienia od innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko.
  2. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-04-09].
  3. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi c. k. gimnazyum w Bochni za rok szkolny 1915/16. Kraków: Fundusz Naukowy, 1916, s. 30. [dostęp 2021-06-03].
  4. 1 2 3 Kolekcja VM ↓, s. 4.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 546.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 161, 412.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 153, 356.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 29, 179.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 29, 435.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 415.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 7.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 97.
  13. ↑ Stawski 1945 ↓, s. 24.
  14. ↑ Trojański 1945 ↓, s. 34.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 2 kwietnia 1921 roku, s. 607.
  16. ↑ Kolekcja VM ↓, s. 1.
  17. ↑ M.P. z 1938 r. nr 259, poz. 612 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  18. 1 2 Kolekcja VM ↓, s. 3.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.