Jan Tokarski (językoznawca)
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| doktor | |
| Doktorat |
1951[1] |
| Uniwersytet | |
| Okres zatrudn. |
1948-1979 |
| Wyższa Szkoła Pedagogiczna | |
| Okres zatrudn. |
1971–1977 |
| Odznaczenia | |
 [2] | |
Jan Tokarski (ur. 24 marca 1909 w Ortelu Królewskim, zm. 16 stycznia 1982 w Warszawie) – polski językoznawca, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach, współpracownik Witolda Doroszewskiego, autor i współautor publikacji z dziedziny fleksji, słowotwórstwa, dialektologii i metodyki nauczania gramatyki oraz słowników.
Doktoryzował się w 1951 roku pod kierunkiem Witolda Doroszewskiego. Tytuł pracy doktorskiej to Gwara Serpelic[1]. Jan Tokarski jest twórcą używanej w językoznawstwie i informatyce klasyfikacji polskiej fleksji (odmiany wyrazów).
Wybrane publikacje
- Czasowniki polskie (1951)
- Gwara Serpelic. Fonetyka. Fleksja (1964)
- Gramatyka w szkole. Podstawowe zagadnienia metodyki (1966)
- Z pogranicza metodyki i językoznawstwa (1967)
- Fleksja polska (1973)
- Słownictwo (teoria wyrazu) (1971)
- Fleksja polska (1973)
- Traktat o ortografii polskiej (1979)
- Zarys leksykologii i leksykografii polskiej – wspólnie ze Stanisławem Kanią (1984)
Słowniki:
- Słownik wyrazów obcych – red. (1971)
- Schematyczny indeks a tergo polskich form wyrazowych – oprac. i red. Zygmunt Saloni (1993)
Przypisy
- 1 2 Jan Tokarski. [w:] Przewodnik językowo-encyklopedyczny po gramatyce semantycznej języka polskiego w ujęciu historycznym [on-line]. [dostęp 2024-08-28].
- ↑ Tropem wybitnych ludzi po Bychawie i okolicy Profesor Jan Tokarski. „Głos Regionalistów - dodatek do Głosu Ziemi Bychawskiej”. 4 (31), s. 1, 2006.