Jan Tomicki (historyk)

Jan Tomicki
Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1932
Psary

Data i miejsce śmierci

8 czerwca 1988
Warszawa

Zawód, zajęcie

nauczyciel akademicki, historyk

Jan Tomicki (ur. 24 czerwca 1932 w Psarach, zm. 8 czerwca 1988 w Warszawie[1]) – polski historyk dziejów Polski międzywojennej, badacz dziejów polskiej lewicy.

Życiorys

Absolwent historii na UW (1956)[1]. Był uczniem prof. Henryka Jabłońskiego – doktorat (Działalność polityczna Norberta Barlickiego) obronił 29 stycznia 1966 na UW[2]. Habilitacja w Instytucie Historii PAN w 1973, profesor nadzwyczajny w 1980, profesor zwyczajny w 1986. Pracował w Archiwum Zakładu Historii Partii przy KC PZPR. W latach 1959–1966 był członkiem redakcji kwartalnika „Z Pola Walki”[3]. Od 1971 wykładał w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR, a następnie w Akademii Nauk Społecznych PZPR[4], gdzie był dyrektorem Instytutu Historii Ruchu Robotniczego. Był członkiem PZPR od 1955 roku, a w latach 1948–1955 członkiem ZWM, jednak nie pełnił żadnych funkcji w organizacjach. Napisał wiele istotnych prac dotyczących problematyki politycznej II Rzeczypospolitej i historii lewicy w Polsce. Był redaktorem popularno-naukowego ujęcia dziejów II RP opublikowanego w ramach serii „Konfrontacje historyczne”. Członek komitetu redakcyjnego i autor haseł w Słowniku biograficznym działaczy polskiego ruchu robotniczego[5]. Od czerwca 1985 był członkiem Komitetu Redakcyjnego dla opracowania "Pism zebranych" Władysława Gomułki[6].

Publikacje

  • Norbert Barlicki, Wybór przemówień i artykułów z lat 1918–1939, wybór, wstęp i przypisy oraz bibliografia prac N. Barlickiego Jan Tomicki, Warszawa: Książka i Wiedza 1964.
  • Norbert Barlicki: 1880–1941: działalność polityczna, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1968.
  • Stanisław Dubois, Artykuły i przemówienia, wybór i oprac. Eugeniusz Rudziński i Jan Tomicki przy współudziale Bożeny Krzywobłockiej, przedmowa Henryk Jabłoński, Warszawa: Książka i Wiedza 1968.
  • Międzynarodowy ruch robotniczy w latach 1929–1939, Warszawa: WSNS 1974.
  • Ruch robotniczy w Polsce 1935–1939, Warszawa 1977.
  • Ruch robotniczy w Polsce w latach 1935–1939, Warszawa: Wyższa Szkoła Nauk Społecznych przy Komitecie Centralnym Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Instytut Ruchu Robotniczego 1977.
  • Mieczysław Niedziałkowski, Warszawa: „Iskry” 1978.
  • Stanisław Dubois, Warszawa: „Iskry” 1980.
  • Norbert Barlicki, Muszą zamilknąć spory na lewicy : wybór pism, wybór, wstęp i przypisy Jana Tomickiego, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1980.
  • (redakcja) Polska Odrodzona 1918–1939: państwo, społeczeństwo, kultura, red. J. Tomicki, Warszawa 1982.
  • Lewica socjalistyczna w Polsce 1918–1939, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1982.
  • Polska Partia Socjalistyczna 1982–1948, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1983.
  • II Rzeczpospolita : oczekiwania i rzeczywistość, Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza 1986.

Nagrody i odznaczenia

  • Nagroda "Trybuny Ludu" (zespołowa) dla autorów i redaktorów książki Międzynarodowy ruch robotniczy (1976)[7]
  • Nagroda im. Ludwika Waryńskiego (1983) za pracę "Lewica socjalistyczna w Polsce 1918-1939"[8]
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[9]

Przypisy

  1. 1 2 Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 175–176
  2. ↑ J. T., Rozprawy doktorskie pracowników Zakładu Historii Polski przy KC PZPR bronione w latach 1964–1966, „Z Pola Walki” 9 (1966), nr 4 (36), s. 256.
  3. ↑ Z życia Instytutu Ruchu Robotniczego. 25-lecie kwartalnika „Z Pola Walki”. Posiedzenie Komitetu Redakcyjnego, Z Pola Walki, nr 3/1984, s. 201–207
  4. ↑ Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944–1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007, s. 572, przyp. 151, ISBN 978-83-235-0318-7
  5. ↑ Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, t. 1: A–D, red. nacz. Feliks Tych, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1978, s. 5
  6. ↑ Prace nad wydaniem "Pism zebranych" Władysława Gomułki, "Życie Warszawy", nr 133, 10 czerwca 1985, s. 2.
  7. ↑ Doroczne nagrody "Trybuny Ludu", "Trybuna Ludu", nr 206, 28 sierpnia 1976, s. 1.
  8. ↑ Nagrody im. Ludwika Waryńskiego dla autorów prac historycznych, „Trybuna Ludu”, nr 135, 9 czerwca 1983, s. 2.
  9. ↑ Trybuna Ludu, nr 135, 11 czerwca 1988, s. 10

Bibliografia

  • Tomasz Siewierski, Komuniści i historycy. Polski ruch robotniczy w badaniach uczonych w PRL – wybrane aspekty [w:] Partia komunistyczna w Polsce. Struktury – ludzie – dokumentacja, pod red. Dariusza Magiera, Lublin – Radzyń Podlaski 2012, s. 463–479.
  • Antoni Czubiński, Jan Tomicki (1932–1988), „Z Pola Walki” 32 (1989), nr 2/3, s. 197–199.
  • Jerzy Myśliński, Jan Tomicki (1932–1988), „Dzieje Najnowsze” 20 (1988), nr 3/4, s. 283–286.
  • Janusz Żarnowski, Jan Tomicki (24 VI 1932 – 8 VI 1988), „Kwartalnik Historyczny” 96 (1989), nr 1/2, s. 368–370.
  • Wiesław Balcerak, Prof. dr Jan Tomicki (1932–1988), „Studia z Dziejów ZSRR i Europy Środkowej” 25 (1989), s. 5–6.
  • Halina Winnicka, Tomicki Jan [w:] Słownik historyków polskich, red. Maria Prosińska-Jackl, Warszawa 1994, s. 527.
  • Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944–1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2007, s. 426, 572.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.