Jan Zamoyski (zm. 1618)
 Jelita | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
ok. 1570 |
| Data śmierci | |
| Ojciec |
Jan Zamoyski |
| Matka |
Gorzkowska |
| Żona |
Anna Wiśniowiecka |
| Dzieci |
Jerzy Zamoyski |
Jan Zamoyski z Zamościa herbu Jelita (ur. ok. 1570, zm. w 1618 roku) – rotmistrz królewski, przełożony straży kresowej 1588, strażnik koronny 1600, kasztelan chełmski, 1604–1613, krewny kanclerza Jana Zamoyskiego.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Jana Zamoyskiego i Gorzkowskiej. Miał braci; Wacława Zamoyskiego (zm. 1650) – męża Zofii Pszońskiej i Stanisława Zamoyskiego (bezpotomnego). Poślubił ok. 1592 r. ks. Annę Wiśniowiecką – córkę księcia Konstantego Wiśniowieckiego – dworzanina królewskiego i starosty żytomierskiego. Z tego małżeństwa miał pięciu synów i córkę.
Jego syn Jerzy Zamoyski dwa razy brał ślub; pierwszy, z Dymidecką i następnie z Telefusową. Drugi syn Jan Chryzostom Zamoyski (zm. 1 stycznia 1655 w Biłgoraju), został biskupem przemyskim (1650) i łuckim (1654), który konsekrował kościół św. Tomasza w Zamościu.
Jako senator brał udział w sejmach: 1609, 1613 (II) i 1615 roku[1].
Walczył zwycięsko z napadającymi na Polskę Tatarami. Zginął w walce z nimi w 1618 roku.
Źródła;
- Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz; Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J. s.70
- Leszek Podhorodecki, Stanisław Żółkiewski, 1988, s. 311
Przypisy
- ↑ Leszek Andrzej Wierzbicki, Senatorowie koronni na sejmach Rzeczypospolitej, Warszawa 2017, s. 176-177.