Jana Orlová

Jana Orlová
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 października 1986
Uherské Hradiště

Narodowość

czeska

Język

czeski

Alma Mater

Uniwersytet Pardubicki, Uniwersytet Masaryka, Akademia Sztuk Pięknych w Pradze

Dziedzina sztuki

literatura piękna, sztuki wizualne

Gatunek

poezja, performance

Strona internetowa

Jana Orlová (ur. 5 października 1986[1] w Uherskim Hradištiu[1]) – czeska poetka i artystka sztuk wizualnych, performerka.

Życiorys

Pochodzi z Kunovic[2]. Od 2007 do 2011 roku odbyła studia historyczno-literackie na Uniwersytecie Pardubickim, gdzie uzyskała tytuł licencjata[3]. Od 2011 do 2014 odbyła studia środowiskowe (cz. environmentální studia) na Uniwersytecie Masaryka[3]; w ramach tychże studiów uczyła się w pracowni performance’u u Tomáša Rullera[4]. W latach 2017–2021 odbyła studia doktoranckie na Akademii Sztuk Pięknych w Pradze[3].

Pisze wiersze, organizuje performanse[5]. Zajmuje się teorią sztuki[6].

Nagrody

  • Nagroda Literacka im. Vladimíra Vokolka[2] – II nagroda w kategorii B [19-24 lata] (2009)[2]
  • Příbram Hanuše Jelínka – I miejsce w kategorii poezja [20-23 lata] (2009)[7]
  • “Objev roku 2017” Breakthrough Act Award (2017)[5]
  • nagroda Dardanica (2020)[8][5]
  • najlepsza autorka zagraniczna (wraz z Aleisą Ribaltą i Alejandrą Mirandą), 27. edycja włoskiego konkursu Ossi Di Seppia (2021)[9]
  • najlepsza autorka zagraniczna (wraz z Anną Keiko), 4. edycja włoskiego konkursu Le Occasioni (2021)[10]

Twórczość

Kwartalnik „Afront” następująco scharakteryzował jej dokonania artystyczne: Charakterystyczną cechą jej twórczości literackiej jest minimalizm formy i surowość języka poetyckiego, w sztuce performance łączy doświadczenie cielesności i symboliczną rolę języka.[11] W 2014 i w 2018 roku jej teksty umieszczono w antologiach Nejlepší české básně (pol. Najlepsze czeskie wiersze), które ukazały się nakładem wydawnictwa Host[6]. Jej poezje przekładano m.in. na język chiński i hindi[6]. Na język polski jej wiersze przekładała Zofia Bałdyga[12].

Tomy poetyckie

  • Čichat oheň (2012, wydawnictwo Pavel Mervart[5])[6]
  • Újedě (2017, wydawnictwo Větrné Mlýny[5])[6]
  • Nie uciekniesz (2021, wydawnictwo Papierwdole)[13], tłum. Zofia Bałdyga[14]

Przypisy

  1. 1 2 Jana Orlová | abart [online], cs.isabart.org [dostęp 2022-04-11].
  2. 1 2 3 Vyhlášení výsledků XIII. ročníku Literární ceny Vladimíra Vokolka 2009 – Městská knihovna Děčín [online] [dostęp 2022-04-11] (cz.).
  3. 1 2 3 CV. Jana Orlová [online], www.janaorlova.cz [dostęp 2022-04-11].
  4. ↑ LeGaLiT, Básne: Jana Orlová [online], iLeGaLiT, 10 stycznia 2014 [dostęp 2022-04-11] (słow.).
  5. 1 2 3 4 5 Introducing Four Czech Poetesses [online], Fragmented Voices, 16 lutego 2021 [dostęp 2022-04-11] (ang.).
  6. 1 2 3 4 5 Czeskie Centrum Warszawa / Poetka Jana Orlová w Warszawie [online], warsaw.czechcentres.cz [dostęp 2022-04-11] (pol.).
  7. ↑ Zbyšek Seifert, Mladí autoři převzali ocenění v literární soutěži, „Příbramský deník”, 11 października 2009 [dostęp 2022-04-11] (cz.).
  8. ↑ i, Dardanica prize to Jana Orlová, Czech Republic | IWA BOGDANI [online] [dostęp 2022-04-11] (ang.).
  9. ↑ Risultati ufficiali autori vincitori [online], Concorsiletterari.net [dostęp 2022-04-11] (wł.).
  10. ↑ Le Occasioni - Premio di Poesia (2022) [online], www.glartent.com [dostęp 2022-04-11] (ang.).
  11. ↑ AFRONT Kwartalnik literacko-artystyczny Nr 3(6)/2018 R. Kwartalnik literacko-artystyczny ISSN Nr 3(6) POEZJA - PDF Free Download [online], docplayer.pl, s. 5 [dostęp 2022-04-11].
  12. ↑ RÓŻEWICZ: Jana Orlová, „Nie uciekniesz” | Recenzja | Wizje [online], Aktualnik, 30 września 2021 [dostęp 2022-04-11] (pol.).
  13. ↑ Nie uciekniesz – Jana Orlová [online], janaorlova.cz [dostęp 2024-10-23].
  14. ↑ RÓŻEWICZ: Jana Orlová, „Nie uciekniesz” | Recenzja | Wizje [online], Aktualnik, 30 września 2021 [dostęp 2024-10-23] (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.