Janusz Żernicki

portret Janusza Żernickiego autorstwa Zbigniewa Kresowatego

Janusz Żernicki (ur. 12 kwietnia 1939 w Ciechocinku[1], zm. 7 października 2001 w Aleksandrowie Kujawskim) – polski poeta.

Życiorys

Studiował filologię polską na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika i pedagogikę na Uniwersytecie Łódzkim[1]. Jako poeta debiutował 1957 roku na łamach tygodnika „Przegląd Kulturalny”. Pracował jako instruktor kulturalno-oświatowy w Funduszu Wczasów Pracowniczych we Władysławowie i Lądku-Zdroju, później nauczyciel w Ciechocinku, następnie w referacie kultury Miejskiej Rady Narodowej. Był związany z Orientacją poetycką Hybrydy. Członek Związku Literatów Polskich od 1968.

Twórczość

  • Szept przez wiatry 1964
  • Landszaft z wędrującym dnem 1968
  • Trzynaście miesięcy 1968
  • Sen bez skrzypiec 1971
  • Bez zdarzeń 1974
  • Kurz, życie moje 1978
  • Menady 1983
  • Wędrowiec w jednym sandale 1985
  • Neuryty 1986
  • Wierność martwemu morzu 1989
  • Palę świece w południe 1993
  • Nie ma mnie na wspólnej fotografii 1994
  • Rwijcie lilie z lotu mew 1995
  • Rzeki bez morza 1997
  • Wędrowiec z Tężniopolis 1998

Przypisy

  1. 1 2 Żernicki Janusz, [w:] Jadwiga Czachowska, Alicja Szałagan, Współcześni polscy pisarze i badacze literatury: słownik biobibliograficzny, t. 10, Warszawa: Fundacja Akademia humanistyczna, 2007, s. 21, ISBN 978-83-89348-94-4 [dostęp 2025-05-16].

Bibliografia

  • Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939–1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.