Janusz Mroczka
 Janusz Mroczka (2022) | |
| Data i miejsce urodzenia |
27 kwietnia 1952 |
|---|---|
| Profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: fotonika, elektronika, metrologia | |
| Alma Mater |
Politechnika Wrocławska |
| Doktorat |
1980 |
| Habilitacja |
1991 |
| Profesura |
1996 |
| Polska Akademia Nauk | |
| Status |
członek rzeczywisty |
| Funkcja Jednostka PAN |
Wiceprezes oddziału |
| Doktor honoris causa Politechnika Lubelska – 2014 Politechnika Opolska – 2017 Politechnika Gdańska - 2019, Wojskowa Akademia Techniczna - 2019, Akademia Górniczo - Hutnicza – 2021 | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Politechnika Wrocławska |
| Stanowisko |
profesor zwyczajny |
| Okres zatrudn. |
od 1976 |
| Uczelnia |
Politechnika Opolska |
| Stanowisko |
profesor zwyczajny |
| Okres zatrudn. |
od 1997 |
| Odznaczenia | |
         | |
Janusz Mroczka (ur. 27 kwietnia 1952 w Dębicy) – polski naukowiec, nauczyciel akademicki i profesor nauk technicznych zajmujący się metrologią elektroniczną i fotoniczną. Członek rzeczywisty[1] Polskiej Akademii Nauk. Członek Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów w latach 2013 - 2020. Jest twórcą uznanej w świecie szkoły naukowej metrologii elektronicznej i fotonicznej. W 1998r. założył pierwszą po 1968 r. na Politechnice Wrocławskiej Katedrę Metrologii Elektronicznej I Fotonicznej, którą kieruje do chwili obecnej. Professor magnus Politechniki Wrocławskiej. Doktor honoris causa Politechniki Lubelskiej, Politechniki Opolskiej, Politechniki Gdańskiej, Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie i Akademii Górniczo Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Od 2023r. Obywatel Honorowy Miasta Dębica.
Życiorys
Urodził się w 1952 roku w Dębicy jako syn Zofii Mroczki z domu Łukasiewicz i Romana Mroczki. Jego starszy brat urodził w 1951r. Szkołę Podstawową Nr 2 w Dębicy ukończył w 1967r. W roku 1971 ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Dębicy. Absolwent Wydziału Elektroniki Politechniki Wrocławskiej z roku 1976, doktorat obronił w roku 1980, habilitację z dyscypliny elektronika uzyskał 1990r. W 1993 został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego. W roku 1996 uzyskał tytuł profesora nauk technicznych. Od 1999r. jest zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego.
Działalność naukowo - dydaktyczna
Autor lub współautor ponad 465 publikacji w tym pond 155 w czasopismach z listy JCR, 4 książek, 13 rozdziałów w monografiach i książkach. Jest twórcą 8 patentów, w tym 4 wdrożeń: m.in. „Mętościomierz laboratoryjny, Turbidymetr T-1”.
Wypromował 26 doktorów nauk technicznych (16 wyróżnionych), z których 8 jest profesorami. Cztery doktoraty wykonane były we Francji w ramach systemu co-tutelle. Wszystkie z nich ocenione jako tres honorable avec felicitations, a ostatni z nich został w 2012 roku nagrodzony Nagrodą Marii Skłodowskiej - Curie i P. Curie za najlepszy doktorat w danym roku w danej dyscyplinie w Europie.
Tematyka jego dorobku obejmuje: metodologię procesu poznawczego, algorytmizację problemu odwrotnego, pomiary pośrednie źle uwarunkowane numerycznie, analizę spektralną i polaryzacyjną promieniowania rozproszonego w opisie właściwości układów dyspersyjnych, metodologię łączenia danych pomiarowych o różnej przestrzennej rozdzielczości z wykorzystaniem deterministycznych i stochastycznych metod przetwarzania, wykorzystanie reprezentacji czasowo-częstotliwościowych sygnałów w przetwarzaniu danych pomiarowych.
Jest twórcą opracowanej metody momentów w analizie układów dyspersyjnych.
Opracowane przez Janusza Mroczkę metody stanowią oryginalne narzędzie pozyskiwania, przetwarzania i modelowania sygnałów stąd stanowią podstawę konstrukcji aparatury pomiarowej.
Od 2020 roku jest na liście rankingu TOP 2% Scietists of the World.
Zestawienie dorobku Janusza Mroczki można znaleźć pod adresami https://orcid.org/0000-0001-8006-0246 i https://dona.pwr.edu.pl/szukaj/default.aspx?nrewid=138048.
Od 2008 redaktor serii monografii wydawanej pt. Problemy metrologii elektronicznej i fotonicznej.
Od 1993r. jest członkiem Komitetu Metrologii I Aparatury Naukowej PAN, w latach 2001-2007 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego, a w latach 2007-2015 był przewodniczącym Komitetu Metrologii i Aparatury Naukowej PAN . W 2024r. został Honorowym Przewodniczącym Komitetu Metrologii i Aparatury Pomiarowej PAN. W 2015r. podczas pierwszej oceny Komitetów, komitet zajął pierwsze miejsce wśród wszystkich Komitetów Polskiej Akademii Nauk. Będąc członkiem Komitetu naukowego czasopisma: „Metrology and Measurement System” wprowadził czasopismo na listę filadelfiską.
W 2010 został członkiem korespondentem, a w 2022 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk. W latach 2015 – 2021 był wiceprezesem oddziału PAN we Wrocławiu.
Jest członkiem wielu organizacji naukowych w kraju i zagranicą: Polskiego Towarzystwa Fizycznego (od 1986), Stały członek SPIE – The International Society for Optical Engineering (od 1992). - Członek International Technical Working Group on Penetrating Radiation, USA (od 1994).
W latach 1991 - 1996 był z wyboru Dyrektorem Instytutu Metrologii Elektrycznej Politechniki Wrocławskiej.
Członkiem Senatu Politechniki Wrocławskiej (1999-2005).
W latach dziewięćdziesiątych (od 1994r) minionego stulecia był członek Sekcji Miernictwo Interdyscyplinarne T10C Komitetu Badań Naukowych (9 konkursów), w tym w pięciu pełnił funkcję przewodniczącego sekcji Miernictwo Interdyscyplinarne.
Nagrody i wyróżnienia
- Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za Wybitne Osiągnięcia w Opiece Naukowej i Dydaktycznej (2014),
- Nagroda Prezesa PAN za stworzenie szkoły naukowej w zakresie metrologii elektronicznej i fotonicznej wraz z cykliczną serią wydawniczą „Problemy metrologii elektronicznej i fotonicznej oraz czasopismem z listy filadelfijskiej „Metrology and Measurement Systems” (2015),
- Nagroda indywidualna II stopnia MEN (1989),
- Nagroda Wydziału IV PAN (1993),
- Subsydium Profesorskie „ Mistrz” Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej za rok 2005,
- Nagroda Professor Opoliensis, Opole (2014),
- Nagroda Naukowa im. prof. M. Suskiego (2008).
Doktoraty honoris causa
- Doktor honoris causa Politechniki Lubelskiej (2014)[2],
- Doktor honoris causa Politechniki Opolskiej (2017)[3],
- Doktor honoris causa Politechniki Gdańskiej (2019)[4],
- Doktor honoris causa Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie (2019)[5],
- Doktor honoris causa Akademii Górniczo – Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie (2022)[6]
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2021)[7],
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2013)[8],
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2003)[9],
- Złoty Krzyż Zasługi (1998)[10],
- Srebrny Krzyż Zasługi (1994)[11],
- Brązowy Krzyż Zasługi (1989),
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (2006),
- srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (2023)[12],
- brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (2011),
- Złota Odznaka Politechniki Wrocławskiej z Brylantem (2007)[13],
- Medal im. prof. Kazimierza Idaszewskiego,
- Medal im. prof. Włodzimierza Krukowskiego
Życie prywatne
Żonaty z Ewą z d. Nowak, z którą ma troje dzieci: Wojciech (1981), Justyna (1984) i Rafał (1987).
Przypisy
- ↑ Janusz Mroczka - PAN [online], Polska Akademia Nauk [dostęp 2024-11-24] (pol.).
- ↑ Profesor Janusz Mroczka : Doktor Honoris Causa Politechniki Lubelskiej, 2014, ISBN 978-83-7947-015-0 [dostęp 2025-05-15] (pol.).
- ↑ Doktorat honoris causa dla prof. Janusza Mroczki. wu.po.opole.pl, 2017-01-16. [dostęp 2019-02-20].
- ↑ Janusz Mroczka Doktor Honoris Causa Politechniki Gdańskiej, 2019, ISBN 978-83-7348-766-6 [dostęp 2025-05-15] (pol.).
- ↑ Prof. Janusz Mroczka doktorem honoris causa WAT. pwr.edu.pl, 2019-03-06. [dostęp 2020-02-19].
- ↑ Prof. Janusz Mroczka doktorem honoris causa AGH [online], agh.edu.pl [dostęp 2025-05-15] (pol.)
- ↑ M.P. z 2021 r. poz. 543
- ↑ M.P. z 2013 r. poz. 343
- ↑ M.P. z 2003 r. nr 55, poz. 855
- ↑ M.P. z 1998 r. nr 40, poz. 551
- ↑ M.P. z 1994 r. nr 64, poz. 565
- ↑ Medal za zasługi dla obronności kraju dla prof. Janusza Mroczki [online], pwr.edu.pl [dostęp 2023-12-18] (pol.).
- ↑ Złota Odznaka Politechniki Wrocławskiej z Brylantem [online], pwr.edu.pl [dostęp 2025-05-15] (pol.)
Bibliografia
- Janusz Mroczka Doktor honoris causa Politechniki Lubelskiej. Lublin: 2014. ISBN 978-83-7947-015-0.
- Janusz Mroczka Doktor honoris causa Politechniki Opolskiej. Opole: 2016. ISBN 978-83-65235-54-1.
- Janusz Mroczka Doktor honoris causa Politechniki Gdańskiej. Gdańsk: 2019. ISBN 978-83-7348-766-6.
- Janusz Mroczka Doktor honoris causa Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego. Warszawa: 2019. ISBN 978-83-7938-223-1.
- Profesor Janusz Mroczka Doktor honoris causa Akademii Górniczo Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków: 2021. ISBN 978-83-66727-56-4.
- Bronisław Sitek: Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów (1991 - 2020). Warszawa: Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów, 2020, s. 154. ISBN 978-83-959442-0-8.
- Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków. Leksykon biograficzny z ok. 19.300 biogramami, częściowo ze zdjęciami oraz z indeksem ok. 93.600 nazwisk polskich osobistości, Nördlingen 2011.
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny t. III. M-R. red. J. Kapuścik, Warszawa 2000.
- Złota Księga Nauki Polskiej 2001, red. K. Pikoń, Gliwice 2011.
- Krzysztof Pikoń: Złota Księga Nauki Polskiej. Naukowcy Zjednoczonej Europy. Gliwice: Helion, 2006, s. 541. ISBN 83-920014-6-X.