Jaropełk Piotr
![]() św. Piotr Jaropełk na karcie Kodeksu Gertrudy, mal. Alipiusz Mnich, 80. XI w. | |
![]() | |
![]() pieczęć Jaropełka z wyobrażeniem śś. Borysa i Gleba na awersie | |
| Kniaź wołyński | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Kniaź turowski | |
| Okres | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci |
22 października 1087 |
| Przyczyna śmierci |
zasztyletowanie |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Rodzeństwo | |
| Żona |
Kunegunda miśnieńska |
| Dzieci |
Jarosław, Wiaczesław, Anastazja |
Jaropełk Piotr Izjasławicz, ros. Ярополк Пётр Изяславич (ur. 1043 w Turowie, zm. 22 października 1087 k. Dźwinogrodu) – książę wołyński 1078–1085 i turowski od 1078, tytularny król Rusi od 1075; święty Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Był najstarszym synem Izjasława I, wielkiego księcia kijowskiego z dynastii Rurykowiczów oraz Gertrudy, królewny polskiej, córki Mieszka II Lamberta. Ok. 1073 poślubił Kunegundę, margrabiankę miśnieńską, córkę Ottona I z Orlamünde, która przyjęła imię Irena. Miał z nią dwóch synów: Jarosława i Wiaczesława, oraz córkę Anastazję.
Został zamordowany w drodze do Dźwinogrodu, przebity szablą przez zbirów działających z polecenia Wsiewołoda Jarosławowicza[1].
| 4. Jarosław I Mądry | ||||||
| 2. Izjasław I | ||||||
| 5. Ingegerda szwedzka | ||||||
| 1. Jaropełk Piotr | ||||||
| 6. Mieszko II Lambert | ||||||
| 3. Gertruda Mieszkówna | ||||||
| 7. Rycheza Błogosławiona | ||||||
Przypisy
- ↑ Borys Rybakow, Pierwsze wieki historii Rusi, Andrzej Olejarczuk (tłum.), Warszawa: PIW, 1983, s. 81, ISBN 83-06-00886-3.


