Jaskinia Dwuwylotowa
| Plan jaskini | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Długość |
8 m |
| Deniwelacja |
0 m |
| Wysokość otworów |
218 m n.p.m. |
| Ekspozycja otworów |
ku SE i NNE |
| Data odkrycia |
lata 50. XX wieku |
| Kod |
J.Wl-01.13 |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
 51°05′49″N 18°47′21″E/51,096944 18,789167 | |
Jaskinia Dwuwylotowa – niewielka jaskinia krasowa o długości 8 metrów w Górze Zelce (Jura Wieluńska).
Jaskinia posiada dwa otwory – wejścia (wyloty), od których wzięła się jej nazwa. Oba opadają stromo do 8-metrowego korytarza o szerokości ok. 3 m i wysokości do 90 cm, stanowiącego główną część jaskini. Eksploatacja wapienia i kalcytu prowadzona na początku drugiej połowy XX wieku doprowadziła do zniszczenia szaty naciekowej. Zachowały się nieliczne krystaliczne żyły białego i przezroczystego kalcytu. Dno korytarza jaskiniowego pokrywa w większości gruz wapienny. W otworach i szczelinach miejscami występują ilasto-piaszczyste wypełnienia o rdzawym kolorze. U wylotów jaskini zalegają igły i szyszki sosnowe, liście oraz humus, a na ścianach rosną mchy i porosty. W lipcu 2008 roku we wnętrzu jaskini stwierdzono obecność motyli z gatunku rusałka pawik.
Jaskinia Dwuwylotowa jest chroniona w ramach rezerwatu przyrody nieożywionej Węże w Załęczańskim Parku Krajobrazowym.
Bibliografia
- Jaskinia Dwuwylotowa. [w:] Jaskinie Polski [on-line]. Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy. [dostęp 2017-08-23].