Jaskinia Krzywa

Jaskinia Krzywa

Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Mur Pokutników, Dolina Bolechowicka
Właściciel	Skarb Państwa
Długość	13 m
Głębokość	1 m
Deniwelacja	6 m
Wysokość otworów	315 m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	15 m
Ekspozycja otworów	ku północy
Data odkrycia	znana od dawna
Kod	J.Olk.I-05.02
Położenie na mapie gminy Zabierzów Jaskinia Krzywa
Położenie na mapie Polski Jaskinia Krzywa
Położenie na mapie województwa małopolskiego Jaskinia Krzywa
Położenie na mapie powiatu krakowskiego Jaskinia Krzywa
50°09′10″N 19°47′03″E/50,152778 19,784167

Jaskinia Krzywa – jaskinia w Dolinie Bolechowickiej na Wyżynie Olkuskiej (część Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej)^[1]. Administracyjnie należy do wsi Karniowice w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Zabierzów^[2]. Od 1968 r. obszar jaskini znajduje się na terenie częściowego Rezerwatu przyrody Wąwóz Bolechowicki^[3].

Otwór jaskini znajduje się na północnej ścianie Muru Pokutników – potężnej skały tworzącej lewy (zachodni) filar Bramy Bolechowickiej. Jest w nim skośne pęknięcie ciągnące się od podstawy Filaru Pokutników przez Mur Pokutników w górę, wzdłuż stromego zbocza doliny. Wejście do jaskini znajduje się pod dużym okapem i ma postać płaskodennej wnęki. Ciągnie się za nią dwumetrowy skośny korytarz kończący się kominkiem o wysokości 2,5 m^[1].

Tworzące jaskinię wapienie pochodzą z późnej jury. Jaskinia powstała dużo później na pęknięciu ciosowym pogłębionym w wyniku zjawisk krasowych. Świadczą o tym znajdujące się w niej zagłębienia kotłów wirowych. Ściany są skorodowane, brak na nich nacieków. Dno pokryte jest kilkunastocentymetrową warstwą lessowych osadów. W całości uzależniona jest od zewnętrznych warunków atmosferycznych. Jest niemal w całości oświetlona, ciemna jest jedynie górna część kominka. Na ścianach rosną glony i zanokcica skalna, ze zwierząt występują pajęczaki^[1].

Jaskinia znana była od dawna, jej otwór jest bowiem dobrze widoczny z dna doliny. Archeologicznie badał ją Gotfryd Ossowski w 1880 r. W sprawozdaniu pisze, że znalazł w niej tylko odłupki krzemienne i kawałek ceramiki. Później była kilkukrotnie wzmiankowana w opracowaniach naukowych. Pomiary jaskini wykonali A. Górny i T. Ostrowski w 2009 r., dokumentację opracował A. Górny w grudniu 2009 r.^[1]

Przez pęknięcie jaskini prowadzi droga wspinaczkowa Niemiecka drabina (trudność IV+ w skali Kurtyki, długość 30 m). Pierwsze przejście; W. Marcinkowski w 1930 r.^[4]