Jaskinia Samsonowicza
| Plan jaskini | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Długość |
22[1] m |
| Głębokość |
7,5[1] m |
| Wysokość otworów |
222[1] m n.p.m. |
| Ekspozycja otworów |
ku górze[1] |
| Data odkrycia |
1933[1] |
| Kod |
J.Wl-01.09[1] |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
 51°05′45″N 18°47′22″E/51,095833 18,789444 | |
Jaskinia Samsonowicza – jaskinia o głębokości 7,5 metra w Górze Zelce (Jura Wieluńska). Jaskinia została zniszczona podczas zlodowaceń, jej obecny kształt jest efektem wykopalisk paleontologicznych prowadzonych w latach 30. i 50. XX wieku.
W 1933 roku profesor Jan Samsonowicz odkrył w jaskini brekcję kostną – kości zwierzęce sprzed kilku milionów lat połączone kalcytem. Według przypuszczeń badaczy pod koniec trzeciorzędu w jaskini ginęły zwierzęta, które nie mogły się z niej wydostać. W efekcie odnaleziono szczątki ponad 100 gatunków.
Jaskinia jest objęta ochroną w ramach rezerwatu przyrody Węże[1].