Jaskinia pod Wierchem
| Plan jaskini | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
12 m |
| Deniwelacja |
4 m |
| Wysokość otworów |
1773 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
430 m |
| Ekspozycja otworów |
ku N |
| Data odkrycia |
1971 rok |
| Odkrywca |
M. Rutkowski i P. Podobiński |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-11.15 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′22″N 19°53′58″E/49,239450 19,899433 | |
Jaskinia pod Wierchem – jaskinia w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej położone jest w ścianie Twardych Spadów opadającej do Wielkiej Świstówki, w pobliżu Jaskini Marmurowej, na wysokości 1773 metrów n.p.m[1]. Długość jaskini wynosi 12 metrów, a jej deniwelacja 4 metry[2].
Opis jaskini
Jaskinię stanowi szczelinowy korytarz zaczynający się w niewielkim otworze wejściowym, a kończący szczeliną nie do przejścia. Mniej więcej w jego połowie znajduje się 2-metrowy prożek i zacisk[3].
Przyroda
W jaskini brak jest nacieków. Ściany są mokre, do prożku rosną na nich mchy[3].
Historia odkryć
Jaskinię odkryli M. Rutkowski i P. Podobiński w 1971 roku[3].
Przypisy
- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
- 1 2 3 Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-07-01].