Jaskinia w Kosówkach
| Plan jaskini | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
20 m |
| Głębokość |
6,5 m |
| Deniwelacja |
6,5 m |
| Wysokość otworów |
1760 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
720 m |
| Ekspozycja otworów |
ku górze, ku SW |
| Data odkrycia |
1965 rok |
| Odkrywca |
grotołazi z AKT Poznań |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-06.02 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′32″N 19°50′29″E/49,242292 19,841456 | |
Jaskinia w Kosówkach – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Ma dwa otwory wejściowe znajdujące się w Kominiarskim Wierchu, w pobliżu grani prowadzącej w kierunku Raptawickiej Turni, nad Doliną Smytnią, w pobliżu Jaskini Skośnej i Jaskini pod Głazem, na wysokości 1760 metrów n.p.m[1]. Długość jaskini wynosi 20 metrów, a jej deniwelacja 6,50 metra[2].
Opis jaskini
Jaskinia powstała na szczelinach tektonicznych. Stanowi ją wąska studzienka, której górną częścią jest otwór ukryty w kosodrzewinie (stąd nazwa jaskini) i korytarzyk zaczynający się na jej dnie, którym dochodzi się do niewielkiej salki "Jupiterowej"[3] mającej połączenie z powierzchnią drugim, ciasnym otworem. W salce zaczyna się wąski korytarzyk, który dalej rozszerza się i kończy zawaliskiem[4]. Jaskinia pozbawiona jest szaty naciekowej[3].
Przyroda
W jaskini brak jest roślinności[4].
Historia odkryć
Jaskinię odkryli w 1965 roku członkowie Sekcji Grotołazów AKT Poznań przy radzie Okręgowej ZSP w Poznaniu[3],[4].
Przypisy
- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984.
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
- 1 2 3 Rössler A.: Jaskinie w masywie Kominiarskiego Wierchu, w: "Wierchy" R. 36 (1967), Kraków 1968, s. 209-211
- 1 2 3 Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-26].