Jaskinia w Piekle

Jaskinia w Piekle

Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Tatry Zachodnie Dolina Kondratowa
Właściciel	Skarb Państwa (Tatrzański Park Narodowy)
Długość	34 m
Głębokość	13,50 m
Deniwelacja	13,50 m
Wysokość otworów	1632 m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	70 m
Ekspozycja otworów	ku SE
Data odkrycia	znana od dawna
Kod	(nr inwentarzowy PIG) T.E-13.26
Położenie na mapie Tatr Jaskinia w Piekle
Położenie na mapie Karpat Jaskinia w Piekle
49°14′40″N 19°56′05″E/49,244378 19,934783

Jaskinia w Piekle (Jaskinia w Piekiełku) – jaskinia w Dolinie Kondratowej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się na południowym zboczu Doliny Małego Szerokiego, w żeberku ograniczającym od zachodu skały Piekła na wysokości 1632 metrów n.p.m^[1]. Długość jaskini wynosi 34 metry, a jej deniwelacja 13,50 metra^[2].

Główną częścią jaskini jest obszerna sala (9 m × 3,5 m × 1,5 m) do której można dostać się z otworu wejściowego pochyłą studzienką o głębokości 3,5 metrów. Z sali odchodzą:

• stromo w dół szczelina zamknięta zawaliskiem.
• zwężający się ciąg prowadzący do studzienki, a z jej dna do małej salki. Stąd:
  • idzie korytarz, który po 6 metrach rozgałęzia się i kończy dalej ślepo.
  • zaczyna się 4-metrowy, błotnisty korytarz^[2].

Ściany jaskini są mokre. W studzience wejściowej rosną mchy, glony oraz porosty^[2].

Jaskinię zamieszkują nietoperze i gryzonie.

Jaskinia była prawdopodobnie znana Stefanowi Zwolińskiemu w latach trzydziestych jednak nie ma na ten temat żadnych wzmianek. W 1976 roku byli w niej J. Frączek i B. Noiszewski z Zakopanego. Później została zapomniana. Jej otwór odnalazł w1986 roku K. Dudziński z Zakopanego^[2].