Jeśniak czarny

Jeśniak czarny

Hylesinus crenatus
Fabricius, 1787
Okaz z Estońskiego Muzeum Historii Naturalnej
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	owady uskrzydlone
Rząd	chrząszcze
Rodzina	Ryjkowcowate
Podrodzina	Kornikowate
Plemię	Hylesinini
Rodzaj	Hylesinus
Gatunek	Hylesinus crenatus

Jeśniak czarny (Hylesinus crenatus) – gatunek owada z rodziny ryjkowcowatych z rzędu chrząszczy^[1].

Podstawową rośliną żywicielską jest jesion, sporadycznie spotykany na dębie, lipie, klonie, orzechu i bzie lilaku. Opada głównie starsze drzewa, gdzie żeruje na pniach pod grubszą korą, rzadziej na gałęziach. Chodnik macierzysty poprzeczny, długości 5–8 cm, przebiega głównie w korze, chodniki larwalne o długości do 30 cm; nieraz silnie poplątane; komory poczwarkowe w korze. Po wylęgu młode chrząszcze prowadzą żer uzupełniający w szyi korzeniowej starszych jesionów, gdzie w grubej korze wygryzają krótkie chodniki, w których zimują^[1].

Gatunek rozprzestrzeniony w południowej i środkowej części Europy, na północ docierający do Wysp Brytyjskich i południowych prowincji Fennoskandii, notowany ponadto z Algierii i Syberii. W Polsce jesionowiec czarny zamieszkuje tereny nizinne i górzyste po górną granicę występowania jesiona^[1].

• chrząszcze Polski