Jean Antoine Injalbert
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
23 lutego 1845 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
23 marca 1933 |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
_-_Signature_du_sculpteur.jpg) | |
| Odznaczenia | |
  | |
Jean Antoine Injalbert (ur. 23 lutego 1845 w Béziers[1][2], zm. 3 marca 1933 w Paryżu)[a][2] – francuski rzeźbiarz.
Życiorys
Od 1866 studiował w paryskiej École nationale supérieure des beaux-arts u Augustina-Alexadre Dumonta[1][2]. W 1889 wziął udział w Exposition Universelle, zdobywając główną nagrodę[2]. W 1874 zdobył Prix de Rome za figurę Orfeusza[1]. Wystawiał w Société Nationale des Beaux-Arts i w Société des Artistes Français[1]. Brał też udział w licznych wystawach zagranicznych, gdzie nagradzano go medalami, m.in. w Monachium w 1893.
Odznaczenia i wyróżnienia
(wg źródła[2])
- 1897 – Oficer Legii Honorowej w 1897
- 1900 – członek jury na Exposition Universelle (1900)
- od 1905 – członek Instytutu Francji
- 1910 – Komandor Legii Honorowej w 1910
Twórczość
Wykonał wiele popiersi portretowych i figlarnych alegorycznych statuetek, jednak koncentrował się głównie na rzeźbie publicznej. Jego prace dekoracyjne, ciężkie i majestatyczne, zdobią wiele najbardziej prestiżowych budynków w Paryżu, w tym ratusz (1880) i Pałac Sprawiedliwości (1913)[1] oraz m.in. gmach prefektury w Montpellier, teatr w Sète i dworzec w Tours[2].
Jest także autorem słynnych rzeźb na paryskiem moście Pont Mirabeau i znanych posągów, w tym m.in. posągu Hippomenesa w Luksemburgu oraz licznych pomników jakie powstały w jego rodzinnym Béziers.
Galeria
Wejście do Petit Palais, Paryż
La Navigation, alegoria na Pont Mirabeau, Paryż
L’Abondance, alegoria na Pont Mirabeau, Paryż
Le Commerce, alegoria na Pont Mirabeau, Paryż
Pomnik Pierre’a Pugeta, Toulon
Uwagi
Przypisy
- 1 2 3 4 5 Penelope Curtis, Injalbert, (Jean-)Antoine [Antonin], Oxford Art Online. Grove Art Online, 2003, DOI: 10.1093/gao/9781884446054.article.T041325 [dostęp 2022-02-18] (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 Injalbert, Jean Antoine, Benezit Dictionary of Artists, 31 października 2011, DOI: 10.1093/benz/9780199773787.article.B00092236 [dostęp 2022-02-18] (ang.).