Jerzy Bąkowski-Jaxa

Jerzy Bąkowski
Ilustracja
porucznik kawalerii porucznik kawalerii
Pełne imię i nazwisko

Jerzy Józef Bąkowski

Data i miejsce urodzenia

15 marca 1897
Szczepankowo, Królestwo Prus, Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Katyń, RFSRR, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

1914–1921, 1939–1940

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego,
Wojsko Polskie

Jednostki

15 pułk ułanów
2 pułk szwoleżerów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Późniejsza praca

sędzia sądu grodzkiego

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)

Jerzy Józef Bąkowski[1] (ur. 15 marca 1897 w Szczepankowie k. Poznania, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – polski sędzia, porucznik kawalerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Syn Józefa i Zofii z Krzyżanowskich. Absolwent Wydziału Prawa na Uniwersytecie Poznańskim. Uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej w szeregach 15 pułku ułanów. Odznaczył się w bitwach pod Maciejowicami i Grosowem[2]. Zdemobilizowany i przydzielony w rezerwie do macierzytego pułku. 29 stycznia 1932 prezydent RP nadał mu stopień porucznika z dniem z 2 stycznia 1932 i 12. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych kawalerii[3][4]. Później został przydzielony w rezerwie do 2 pułku szwoleżerów w Starogardzie[5].

Do 1939 był sędzią grodzkim. 9 listopada 1936 został przeniesiony z Sądu Grodzkiego w Tczewie do Sądu Grodzkiego w Gdyni[6]. 16 grudnia 1937 wrócił do Sądu Grodzkiego w Tczewie[7][8].

W czasie kampanii wrześniowej 1939, po agresji ZSRR na Polskę, w nieznanych okolicznościach wzięty do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie jenieckim w Kozielsku[2]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w lesie katyńskim i tam pogrzebany w bezimiennej mogile zbiorowej, gdzie od 28 lipca 2000 mieści się oficjalnie Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu[9][10]. Figuruje na liście wywózkowej 014 z 4 kwietnia 1940, na której odnotowano jedynie nazwisko Bąkowski[2].

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień kapitana[11]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

15 marca 1937 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia[12].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 26, jako Bąkowski-Jaxa.
  2. 1 2 3 4 Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 26.
  3. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 1 lutego 1932, s. 108.
  4. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 121.
  5. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 586.
  6. ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”. 17, s. 175, 1936-12-15. Warszawa: Ministerstwo Sprawiedliwości.
  7. ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”. 1, s. 3, 1938-01-20. Warszawa: Ministerstwo Sprawiedliwości.
  8. ↑ Kirkiczenko, Kraczkiewicz i Rudzisz 1939 ↓, s. 193.
  9. ↑ 20 lat temu otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu - Redakcja Polska - polskieradio.pl [online], polskieradio.pl [dostęp 2024-06-27] (pol.).
  10. ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. LIII.
  11. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  12. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2025-02-04].

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.