Jerzy Barycki

Jerzy (Jerry) Barycki
Ilustracja
Podczas przemówienia w Parlamencie Kanady w Ottawie (2013)
Data i miejsce urodzenia

15 marca 1949
Wysokie Mazowieckie, Polska

Zawód, zajęcie

inżynier, działacz społeczny

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RP Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RP Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Medal Diamentowego Jubileuszu Królowej Elżbiety II (wer. brytyjska)

Jerzy (Jerry) Barycki (ur. 15 marca 1949 w Wysokiem Mazowieckiem) – polski inżynier budownictwa wodnego i polonijny działacz społeczny w Kanadzie, konsul honorowy RP w Windsor (Ontario).[1]

Życiorys

Działalność zawodowa

Absolwent Wydziału Budownictwa Wodnego Politechniki Warszawskiej (1974). Pracował w Hydroprojekcie Warszawa (1974-76) i PBI “Inżynieria Warszawa” (1976-80), gdzie nadzorował warszawskie budowy, m.in. infrastrukturę osiedli mieszkaniowych Orlik i Wilga. W Kanadzie od 1982 roku, zawodowo związany z budownictwem, inspekcją i projektowaniem infrastruktur miejskich w Windsor (Ontario). Pracował dla firmy budowlanej Scofan Contractors i biura projektowego N.K. Becker & Associates, nadzorując i projektując infrastrukturę miejską (1983-1984), a w l. 1990-2010 nadzorował budowę kilkudziesięciu osiedli mieszkaniowych w LaSalle (Ontario). Członek Professional Engineers Ontario (1994-), Canadian Society for Civil Engineering (1997-2010) i Municipal Engineers Association (1998-2010).

Działalność społeczna

Działacz społeczny i organizator licznych imprez w kanadyjskim Windsor[2]. Wiceprezes i sekretarz Rady Dyrektorów Osiedla Mieszkaniowego “Polonia Park”, składającego się z 342 apartamentów i kondominiów (1988-2010). Przewodniczący komitetu budowlanego oraz kilkuletni wiceprezes Stowarzyszenia Polskiego Domu Ludowego w Windsor (1995-2002). Współtwórca i prezes Stowarzyszenia Polsko-Kanadyjskich Biznesmenów i Profesjonalistów w Windsor (1997-)[3][4]. W 2000 r. inicjator i współtwórca połączenia partnerskiego miast Windsor i Lublin. Współorganizator i uczestnik wielu oficjalnych delegacji miasta Windsor do Lublina[5]. Członek Komitetu Współpracy Międzynarodowej miasta Windsor (2002-)[6]. Organizator licznych imprez polonijnych w Windsor, koncertów, “Polskich Tygodni w Windsor”[7], wystaw tematycznych na terenie wielu miast w Kanadzie (“Wybitni Kanadyjczycy polskiego pochodzenia”, “Parlamentarzyści polskiego pochodzenia”, “Obóz Kościuszko”, “Skarby Wawelskie”, “Wybitni Polacy - obywatele świata" itd.)[3][8]. Współtwórca i projektant sześciu wystaw z serii “Kanada 150” (2017) oraz twórca międzynarodowej wystawy “Jubileusz Mikołaja Kopernika w 550. rocznice urodzin” (2023) wystawionej w wielu miastach Kanady, USA i Europy oraz w Senacie RP (przetłumaczonej na 16 języków) i na stałe na Uniwersytecie Jagiellońskim.[9]

Dokumentalista dziedzictwa Polonii kanadyjskiej (np. „90-lat Kongresu Polonii Kanadyjskiej, 1933-2023”), projektant kilku znaczków Poczty Polskiej, medalionów i medali polonijnych, np. I.J. Paderewskiego, Kongresu Polonii Kanadyjskiej (2023) oraz Jubileuszowego Medalionu M. Kopernika w 550. rocznicę urodzin (2023).[10]

Współzałożyciel i prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej, Okręg Windsor-Chatham (2002-06, 2012-18, 2020-2024); wiceprezes Zarządu Głównego KPK (2005-12), dyrektor (2018-2024), pełniący obowiązki prezesa (2009-10); członek Rady Naczelnej KPK (2002-10, 2012-18, 2020-24) i jej przewodniczący (2016-18). Doradca cyklicznej konferencji młodych profesjonalistów polskiego pochodzenia “Quo Vadis” (2009-19)[11]. Dyrektor Zarządu Głównego Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Kanadzie (2013-25); członek Rady Polonii Świata (2007 i 2017-); dyrektor Polonia Centre (Windsor) Inc. (1989-90, 2011-25); dyrektor zarządu Polish Canadian Centre Association of Windsor (1988-2010)[12].

Od 13 marca 2025 konsul honorowy RP z siedzibą w Windsor (Ontario).[13]

Nagrody i odznaczenia

Laureat licznych nagród kanadyjskich na szczeblu prowincjonalnym i federalnym. Wyróżniony nagrodą Ted Glista Memorial Award 2003 za działalność społeczną. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1997), Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi RP (2005), Złotym Medalem 100-lecia Polonii w Windsor (2008), Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi RP (2010), Medalem Prezydenta Miasta Lublina (2001, 2019), Medalem PISK za Wzorowe Wspieranie Młodzieży (2010), Medalem Unii Lubelskiej (2005), Złotą Odznaką KPK (2009), Srebrnym Medalem “Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2013), Medalem Diamentowego Jubileuszu Królowej Elżbiety II (2012), Medalem Królowej Elżbiety II dla Wolontariuszy (2017), Medalem Senatu RP (2018), Sir C.S. Gzowski Youth Leadership Medal (2019), Jubileuszowym Medalem Fundacji Wł. Reymonta (2020), Medalem Platynowego Jubileuszu Królowej Elżbiety II (2023), Medalem I.J. Paderewskiego Kongresu Polonii Kanadyjskiej (2023), oraz Jubileuszowym Medalem Stowarzyszenia Polsko-Kanadyjskich Biznesmenów i Profesjonalistów w Windsor (2025).[14]

Życie prywatne

Żonaty z Ewą, główną inżynier Wydziału Budownictwa miasta Windsor (1990-2018). Córka Ania – pracownik Parlamentu Ontario (Legislative Assembly of Ontario) (2019), a następnie Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego w prowincji Ontario (2020).

Przypisy

  1. ↑ Wykaz konsulatów honorowych RP. Strona rządowa Gov.pl. [dostęp 2025-05-13].
  2. ↑ 105 lat Polonii w Windsor. pcbpaw.files. [dostęp 2020-02-29]. (ang.).
  3. 1 2 Polish Canadian Business and Professional Association of Windsor. poloniawindsor.ca. [dostęp 2020-02-29]. (ang.).
  4. ↑ “The Windsor Star” o gali Polish-Canadian Business and Professional Association. windsorstar.com. [dostęp 2020-02-29]. (ang.).
  5. ↑ 20-lecie Polish-Canadian Business And Professional Association of Windsor. poloniawindsor.ca. [dostęp 2020-02-29]. (ang.).
  6. ↑ Strona Miasta Windsor. citywindsor.ca. [dostęp 2020-02-29]. (ang.).
  7. ↑ Polish Week in Windsor na stronie University of Windsor. the30.ca. [dostęp 2020-02-29]. (pol.).
  8. ↑ Wystawa “Kanadyjscy parlamentarzyści polskiego pochodzenia”. oswiatapolska.pl. [dostęp 2020-02-29]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2020-03-01)]. (pol.).
  9. ↑ Wystawa Jubileusz Mikołaja Kopernika w 550. rocznicę urodzin otwarta w Senacie. Dzieje.pl. [dostęp 2025-05-15].
  10. ↑ Nicolaus Copernicus Jubilee (550) in Canada 2023: The Final Report. scholar.uwindsor.ca/. [dostęp 2025-05-15].
  11. ↑ Strona konferencji “Quo Vadis”. quovadiscalgary2012.com. [dostęp 2020-02-29]. (ang.).
  12. ↑ Strona Polonii Centre w Windsor. poloniawindsor.ca. [dostęp 2020-03-01]. (ang.).
  13. ↑ Inauguracja Konsulatu Honorowego RP w Windsor. wiadomoscilublin.pl. [dostęp 2025-05-13].
  14. ↑ Strona Generalnego Gubernatora Kanady. gg.ca. [dostęp 2020-03-01]. (ang.).

Bibliografia

  • Jerzy Barycki (nota biograficzna), [w:] Encyklopedia Polskiej Emigracji i Polonii, opr. pod red. Kazimierza Dopierały, t. 5, Oficyna Wydawnicza Kucharski, Toruń, 2005, ISBN 83-89376-15-6.
  • Jerzy Barycki (nota biograficzna), [w:] Polacy w Kanadzie: słownik biograficzny. Kto jest kim w Polonii kanadyjskiej 2006, opr. Jacek Kozak, Tomasz Piwowarek, Biogram Publishing, ed. III, 2006 ISBN 0-9738143-0-6.
  • Anna Reczyńska (ed. Jan Walkusz) – Lublin-Windsor, Partnerstwo w kontekście historii i teraźniejszości, KUL, Lublin, 2011 ISBN 978-83-7702296-2.
  • Jerzy Barycki (nota biograficzna), [w:] Wielka Encyklopedia Polonii Świata, pod red. prof. Zbigniewa S. Paska, Częstochowa, 2014 ISBN 978-83-7542-116-3.
  • Jerzy Barycki (nota biograficzna), [w:] Twórcy wizerunku Polonii, opr. zbiorowe, Fundacja Sedeka, ed. II, 2018, ISBN 978-83-948675-1-5.
  • Agata Rajski (tłumaczenie na angielski Frank Simpson) – 100 lat Polonii w Windsor, 1908-2008, Brzeska Oficyna Wydawnicza, Brzesko, 2008 ISBN 978-0-9781290-3-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.