Jerzy Golnik
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
d-ca I plutonu „Włodek” 1. kompanii „Maciek” batalionu „Zośka” |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |

Jerzy Wiktor Golnik ps. Tyka (ur. 17 października 1923 w Wieluniu[1], zm. 10 sierpnia 1944 w Warszawie) – podharcmistrz, podporucznik, uczestnik powstania warszawskiego jako dowódca I plutonu „Włodek” w 1. kompanii „Maciek” batalionu „Zośka” Armii Krajowej. Syn Tadeusza.
Absolwent I Państwowego Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie (1942)[2] i harcerz 23. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej „Pomarańczarni”. Student tajnej politechniki. Należał do Hufca Mokotów Górny, którym dowodził Tadeusz Zawadzki „Zośka”. Ukończył I turnus tajnej podchorążówki, na II turnus pojechał jako instruktor. Uczestnik akcji rozbicia niemieckiego pociągu pod Szymanowem.
Poległ 10. dnia powstania warszawskiego w walkach na terenie boiska „Skry” na Woli. Miał 21 lat. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” na Wojskowych Powązkach w Warszawie (kwatera 20A-2-17)[3].
Został odznaczony Krzyżem Walecznych.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 5. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2002. ISBN 83-11-09261-3
- ↑ Edmund Kujawski (red.), Witold Grabski (red.): „Pochodem idziemy...” Dzieje i legenda Szkoły im. Stefana Batorego w Warszawie. Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, 2003, s. 317. ISBN 83-06-02325-0.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-18].