Jerzy Ostoja-Sędzimir

Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	1924 Kartuzy
Data śmierci	8 marca 2018
profesor nauk technicznych
Specjalność: chemia fizyczna, hydrometalurgia, korozja elektrochemiczna
Alma Mater	Akademia Górnicza w Krakowie (1950), Uniwersytet Jagielloński (1952)
Profesura	1969
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie, Wydział Metali Nieżelaznych
Dziekan
Wydział	Metali Nieżelaznych AGH
Okres spraw.	1981–1984
Kierownik
Katedra	Chemii Fizycznej i Elektrochemii na Wydziale Metali Nieżelaznych AGH
Okres spraw.	1962–1995
Odznaczenia

Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir (ur. w 1924 w Kartuzach^[1], zm. 8 marca 2018^[2]) – polski chemik, profesor nauk technicznych, nauczyciel akademicki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych AGH, specjalizował się w dziedzinie elektrochemii, hydrometalurgii i korozji.

W 1945 został studentem Akademii Górniczej w Krakowie^[3]. W czasie studiów wziął udział w antykomunistycznych protestach studenckich w maju 1946^[4]. W 1950 został absolwentem AGH. W 1952 ukończył studia chemiczne w Uniwersytecie Jagiellońskim^[3][5].

Został wykładowcą AGH. W latach 1962–1995 był kierownikiem Katedry Chemii Fizycznej i Elektrochemii na Wydziale Metali Nieżelaznych. W latach 1981–1984 był dziekanem tego wydziału^[3].

W 1969 nadano mu tytuł profesora nauk technicznych^[5].

Został honorowym członkiem Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej Polskiej Akademii Nauk, przewodniczącym Krakowskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Chemicznego (1975–1977), członkiem Rady Naukowej Instytutu Metali Nieżelaznych w Gliwicach^[3].

Redagował czasopisma „Hydrometallurgy” i „Rudy i Metale Nieżelazne”^[3].

Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznaką za pracę społeczną dla miasta Krakowa^[3].

Zmarł 8 marca 2018. Został pochowany 15 marca 2018 na cmentarzu Rakowickim w Krakowie^[3].