Jezioro Rgielskie
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Region | |
| Wysokość lustra |
83,5-84,5 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
145,56-148,5 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Objętość |
7822,7 tys. m³ |
| Hydrologia | |
| Klasa czystości wody |
III (w roku 2003) |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Wągrowiec ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu wągrowieckiego ![]() | |
Jezioro Rgielskie – jezioro w woj. wielkopolskim, w pow. wągrowieckim, w gminie Wągrowiec, leżące na terenie Pojezierza Chodzieskiego[2][3].
Charakterystyka
Jest to jezioro o urozmaiconej linii brzegowej. Na wschodnim brzegu do zbiornika wpada rzeka Nielba, która łączy go z Jeziorem Bracholińskim. Ujście Nielby znajduje się na południowym brzegu Jeziora Rgielskiego.
Morfometria
Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 143,56 ha[1] przez 147,0 ha[2][4] do 148,5 ha[5]. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 83,5 m n.p.m.[5] lub też 84,2 m n.p.m.[1] lub też 84,5 m n.p.m.[4]. Średnia głębokość jeziora wynosi 5,3 m[1][2][4], natomiast głębokość maksymalna 17,6 m[1][2][3][4]. Prace melioracyjne prowadzone w zlewni Nielby doprowadziły lokalnie do zmiany kierunku odpływu wód, jak również do podziału istniejącego Jeziora Rgielskiego na osobne akweny: Rgielskie Wschodnie (Bracholińskie), Rgielskie Zachodnie i Rgielskie Południowe[6].
W oparciu o badania przeprowadzone w 2003 roku wody jeziora zaliczono do III klasy czystości[2][5] i III kategorii podatności na degradację[2]. W 1998 roku wody jeziora zaliczono do III klasy czystości[2].
Przyroda
Gniazduje tu 1-5 par gęgawy[7]. W wodach jeziora wykryto algi: Cosmarium regnellii, Coelastrum microporum, Microcystis aeruginosa, Woronichinia compacta i Planktothrix agardhi[8].
Zobacz też
- jezioro Bracholińskie (Rgielskie Wschodnie)
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 Mazurek, Stanisław (red.): Atlas jezior województwa pilskiego. Wojewódzkie Biuro Geodezji i Terenów Rolnych w Pile; Państwowe Gospodarstwo Rybackie w Oleśnicy, [1983], s. 465.
- 1 2 3 4 5 6 7 Raport o stanie środowiska w Wielkopolsce w roku 2003. s. 1,7. [dostęp 2009-06-15].
- 1 2 Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 142. ISBN 83-01-12479-2.
- 1 2 3 4 według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 517. ISBN 83-232-1732-7.
- 1 2 3 Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 517. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Włodzimierz Marszelewski, Mariusz Ptak, Rajmund Skowron, ANTROPOGENICZNE I NATURALNE UWARUNKOWANIA ZANIKU JEZIOR NA POJEZIERZU WIELKOPOLSKO-KUJAWSKIM [online], s. 285.
- ↑ Przemysław Wylegała, Bartosz Krąkowski, Gęgawa Anser anser w Wielkopolsce – stan aktualny i zmiany liczebności [online], s. 22.
- ↑ Beata Messyasz i inni, The Spatial Changes of Phytoseston and Microbiological Parameters in Lowland Rivers during the Summer Period [online], s. 1275.
_location_map.png)


