Jezioro Stęszewskie
 Widok z południowego wschodu | |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Region | |
| Wysokość lustra |
94,7-94,7 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
78,4-86,0 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Objętość |
3260,8 tys. m³ |
| Hydrologia | |
| Klasa czystości wody |
II[1] (w roku 1997) |
Położenie na mapie gminy Pobiedziska _location_map.png) | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu poznańskiego  | |
 52°30′56″N 17°09′41″E/52,515556 17,161389 | |
Jezioro Stęszewskie, Jezioro Kołatkowskie[2] – jezioro w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Pobiedziska, leżące na terenie Pojezierza Gnieźnieńskiego w zlewni Głównej. Jezioro leży w obrębie kompleksu leśnego Puszczy Zielonki, około 20 km na północny wschód od Poznania, na szlaku kajakowym Puszcza Zielonka. Brzegi jeziora dość wysokie, zalesione, linia brzegowa dobrze rozwinięta.
Dane morfometryczne
Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 78,4 ha[3] do 86,0 ha[1]. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 94,7 m n.p.m.[1][3] Średnia głębokość jeziora wynosi 4,2 m[3], natomiast głębokość maksymalna 13,0 m[3].
W oparciu o badania przeprowadzone w 1997 roku wody jeziora zaliczono do II klasy czystości[1].
Hydronimia
Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Jezioro Stęszewskie[4]. Na niektórych mapach topograficznych zachodnia część jeziora występuje pod nazwą Jezioro Kołatkowskie[5].
Przypisy
- 1 2 3 4 Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 529. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Potok spod Tuczna - zespół jezior: szlak kajakowy [online], Powiat Poznański [dostęp 2020-07-11] (pol.).
- 1 2 3 4 według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 529. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 329, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Mapa topograficzna dostępna w serwisie geoportal.gov.pl. [dostęp 2010-02-14].