Johan Lindegren
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Johan Lindegren (ur. 7 stycznia 1842 w Ullared, zm. 8 czerwca 1908 w Sztokholmie[1][2]) – szwedzki kompozytor, organista i pedagog.
Życiorys
W latach 1860–1865 kształcił się w konserwatorium sztokholmskim, gdzie jego nauczycielami byli Hermann Berens (teoria), Jan van Boom (fortepian) oraz Andreas Randel (skrzypce)[1][2]. Od 1861 roku był chórzystą w Operze Królewskiej w Sztokholmie, od 1874 roku pełnił funkcję korepetytora chóru[1]. W 1876 roku został wykładowcą kontrapunktu w konserwatorium sztokholmskim[1][2]. W latach 1881–1884 uczył muzyki w Jacobshögskolan[1][2]. W 1884 roku został kantorem katedry Storkyrkan[1][2]. W 1903 roku został członkiem Królewskiej Akademii Muzycznej[1]. Skomponował m.in. Kwintet smyczkowy F-dur (1874)[1], a także liczne utwory na fortepian[1][2].
Zajmował się badaniami nad muzyką kościelną[1], w latach 1881–1882 wydawał poświęcone temu zagadnieniu czasopismo „Tidning for kyrkomusik”[1][2]. Wydawał protestanckie hymny religijne, w latach 1905–1906 opublikował zawierający 400 pieśni zbiór Koralbok[1][2]. Był autorem pracy En studie öfver den protestantiska koralen (wyd. Sztokholm 1907)[1]. Jako pedagog dbał o podniesienie poziomu życia muzycznego w Szwecji, będąc propagatorem wysoki poziomu warsztatowego w twórczości kompozytorskiej[1]. Do grona jego uczniów należał Hugo Alfvén[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 360. ISBN 978-83-224-3303-4.
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2135–2136. ISBN 0-02-865529-X.
Linki zewnętrzne
- Johan Lindegren – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project