Johannes Franz Hartmann
 Johannes Franz Hartmann ok. 1915 | |
| Data i miejsce urodzenia |
11 stycznia 1865 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
13 września 1936 |
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość | |
 | |
| Odkryte planetoidy: 3 | |
|---|---|
| (965) Angelica | 4 listopada 1921 |
| (1029) La Plata | 28 kwietnia 1924 |
| (1254) Erfordia | 10 maja 1932 |
Johannes Franz Hartmann (ur. 11 stycznia 1865 w Erfurcie, zm. 13 września 1936 w Getyndze) – niemiecki astronom[1].
Życiorys
Studiował w Tybindze, Berlinie i Lipsku. W 1896 roku został zatrudniony w Instytucie Astrofizyki w Poczdamie. W latach 1909–1921 był profesorem na Uniwersytecie w Getyndze i dyrektorem obserwatorium. Od 1921 do 1934 prowadził obserwatorium w La Placie, poszerzając jego działalność w zakresie astrofizyki. W 1934 roku powrócił, ze względu na stan zdrowia do Getyngi, gdzie dwa lata później zmarł.
Był odkrywcą trzech planetoid[2]. Położył zasługi w astrospektroskopii i udoskonalił odpowiednie metody pomiarów. Znany jest ze swych wynalazków: mikrofotometru (1899), stereokomparatora (1904) i fotometru powierzchniowego. Napisał m.in. Tabellen für das Rowlandsche und das Internationale Wellenlängensystem (1916), tom „Astronomia” w wydawnictwie „Die Kultur der Gegenwart” (1921).
Upamiętnienie
W uznaniu jego pracy jeden z kraterów księżycowych nazwano Hartmann[3]. Z kolei nazwa planetoidy (3341) Hartmann nie pochodzi od niego, lecz od amerykańskiego astronoma o tym samym nazwisku – Williama Kennetha Hartmanna[4].
Przypisy
- ↑ Deutsche Biographie - Hartmann, Johannes [online], deutsche-biographie.de [dostęp 2020-12-31] (niem.).
- ↑ Minor Planet Discoverers. [w:] Minor Planet Center [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2016-06-22. [dostęp 2016-08-11]. (ang.).
- ↑ Hartmann on Moon. [w:] Gazetteer of Planetary Nomenclature [on-line]. IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams. [dostęp 2016-08-11]. (ang.).
- ↑ (3341) Hartmann w bazie Minor Planet Center (ang.)