John Stamos

John Stamos
Ilustracja
John Stamos (2013)
Imię i nazwisko

John Philip Stamotopoulos

Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1963
Cypress

Zawód

aktor, producent, muzyk

Współmałżonek

Rebecca Romijn
(1998–2005; rozwód)
Caitlin McHugh
(od 2018)

Lata aktywności

od 1982

Strona internetowa

John Stamos, właśc. John Philip Stamotopoulos (ur. 19 sierpnia 1963 w Cypress) – amerykański aktor i producent telewizyjny.

16 listopada 2009 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 7021 Hollywood Boulevard[1][2].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się jako syn modelki Loretty (z domu Phillips) i Billa Johna Stamosa, restauratora fast foodów[3]. Jego oryginalne nazwisko Stamotopoulos zostało skrócone przez jego dziadków, kiedy przybyli do Ameryki z Grecji. Jego ojciec był pochodzenia greckiego, wywodzący się z wyspy Santoryn, a matka była w jednej czwartej Żydówką aszkenazyjską, a w jednej czwartej Niemką, a reszta była mieszanką Anglików i Irlandczyków[4]. Wychowywał się z dwiema młodszymi siostrami, Alainą i Janeen[5].

W wieku czterech lat uczył się grać na perkusji, flecie i trójkącie. Uczęszczał do Lexington Junior High i John F. Kennedy High. Kiedy miał 19 lat zaczął występować z zespołem rockowym o nazwie Destiny[3].

Kariera

Od 28 stycznia 1982 do 5 kwietnia 1984 grał rolę Blackiego Parrisha w operze mydlanej ABC Szpital miejski (General Hospital), za którą Nagrodę Młodych Artystów dla najlepszego młodego aktora w dziennej operze mydlanej, a także w 1984 był nominowany do nagrody Emmy. Od 3 października do 19 grudnia 1984 występował w roli początkującego gitarzysty Gino Minnelliego w sitcomie CBS Dreams o zespole rockowym, który próbuje zdobyć kontrakt nagraniowy. Następnie pojawił się jako posłaniec w telewizyjnej wersji książki Lewis Carroll Alicja w krainie czarów (Alice in Wonderland, 1985). Od 22 września 1987 do 23 maja 1995 wcielał się w postać Jessego Katsopolisa w sitcomie ABC Pełna chata (Full House).

W latach 1988–92 sporadycznie śpiewał i grał na perkusji w zespole The Beach Boys[6], wystąpił w teledysku „Kokomo” (1988).

Grał czarne charaktery w kilku produkcjach telewizyjnych, w tym agresywnego i sadystycznego alfonsa w dramacie ABC Córka ulicy (Daughter of the Streets, 1990), kryminalistę Roberta Knotta w dreszczowcu ABC Porwanie (Captive, 1991) i psychopatycznego seryjnego mordercę w dramacie CBS Fatalne śluby: historia Alexandry O’Hary (Fatal Vows: The Alexandra O’Hara Story, 1994).

Występował na Broadwayu w musicalu Franka Loessera Jak odnieść sukces w biznesie, nie starając się zbytnio (1995–1996) jako J. Pierrepont Finch, musicalu Johna Kandera Cabaret (2002) w roli mistrza ceremonii, musicalu Arthura Kopita Nine (2003) jako Guido Contini, Bye Bye Birdie (2009–2010) w roli Alberta Petersona i sztuce Gore’a Vidala Ten najlepszy (2012) w roli senatora Josepha Cantwella[7].

W 2016 został uhonorowany People’s Choice Award dla ulubionego aktora w nowym serialu telewizyjnym za rolę Jamesa „Jimmy’ego” Martino w sitcomie FOX Dziadek z przypadku (Grandfathered, 2015–2016).

Życie prywatne

19 września 1998 zawarł związek małżeński z aktorką Rebeccą Romijn[8], która prowadziła program w MTV Dom mody (House of Style). Ich małżeństwo trwało siedem lat. 1 marca 2005 rozwiódł się. 3 lutego 2018 poślubił Caitlin McHugh[9]. Mają syna Williama „Billy’ego” Christophera (ur. 10 kwietnia 2018)[10].

Część wolnego czasu spędzał odwiedzając sierocińce[11].

W swojej książce autobiograficznej If You Would Have Told Me: A Memoir'[12] ujawnił, że jako dziecko był wykorzystywany seksualnie przez swoją 18–19-letnią opiekunkę[13].

Filmografia

John Stamos, 1990

Filmy fabularne

  • 1986: Never Too Young to Die jako Lance Stargrove
  • 1991: Rajdowcy w akcji (Born to ride) jako Grady Westfall
  • 2000: Dropping out jako Ronnie
  • 2001: My Best Friend’s Wife jako Steve Richards
  • 2002: Biegnij Ronnie biegnij (Run Ronnie Run!) w roli samego siebie
  • 2002: Femme Fatale jako Cheesy Agent
  • 2003: Party Monster jako prowadzący Talk Show
  • 2004: Miłosne domino (Knots) jako Cal
  • 2004: I Am Stamos jako John Stamos
  • 2007: Farsa pingwinów (Farce of the Penguins) jako Pingwin (głos)
  • 2014: My Man Is a Loser jako Mike
  • 2016: Moje wielkie greckie wesele 2 (My Big Fat Greek Wedding 2) jako George

Filmy TV

  • 1985: Alicja w krainie czarów (Alice in Wonderland) jako The Messenger
  • 1987: Pełna chata: Pierwsze dni (Full House: The Premiere Movie) jako wujek Jesse
  • 1990: Daughter of the streets jako Joey
  • 1991: Porwanie (Captive) jako Robert Knott
  • 1993: Czworokąt namiętności (The Disappearance of Christina) jako Joe Seldon
  • 1994: Fatal Vows: The Alexandra O’Hara Story jako Nick Pagan
  • 1997: Swatka (A Match Made in Heaven) jako Tom Rosner
  • 1998: Miłość raz jeszcze (The Marriage Fool) jako Robert Walsh
  • 1998: Najpierw miłość (Sealed with a Kiss) jako Bennet Blake
  • 2000: Jak poślubić miliarderkę (How to Marry a Billionaire: A Christmas Tale) jako Tom Nathan
  • 2003: The Reagans jako John Sears
  • 2006: Weselna wojna (Wedding Wars) jako Shel Grandy
  • 2008: Dwaj panowie Kissel (The Two Mr. Kissels) jako Andrew Kissel

Seriale

Przypisy

  1. ↑ John Stamos. Walk of Fame. [dostęp 2024-12-04]. (ang.).
  2. ↑ T.L. Stanley, Walk of Fame: John Stamos, Actor, Musician, „Los Angeles Times”, 15 czerwca 2010 [dostęp 2024-12-04] (ang.).
  3. 1 2 Tyler Piccotti: John Stamos Biography (1963–). Biography.com, 24 października 2023. [dostęp 2024-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-12-04)]. (ang.).
  4. ↑ John Stamos What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2022-07-29]. (ang.).
  5. ↑ John Stamos Biography, „TV Guide” [dostęp 2024-12-04] [zarchiwizowane z adresu 2024-12-04] (ang.).
  6. ↑ John Stamos. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-12-29]. (ang.).
  7. ↑ John Stamos. Internet Broadway Database. [dostęp 2024-12-04]. (ang.).
  8. ↑ John Stamos Biography (1963–). Film Reference. [dostęp 2024-12-04]. (ang.).
  9. ↑ Corinne Heller: John Stamos and Caitlin McHugh Are Married. [w:] E! Online [on-line]. 2018-02-03. [dostęp 2019-09-26]. (ang.).
  10. ↑ Billy Stamos w bazie IMDb (ang.)
  11. ↑ Avik Gilboa. Kinorama: Avik Gilboa pisze z Hollywood. „Film”. nr 17/1993 (2284 [XLVIII]), s. 16, 2 maja 1992. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X.
  12. ↑ John Stamos: If You Would Have Told Me: A Memoir. Nowy Jork: Henry Holt and Company, 2023, s. 352. ISBN 978-1-250-89097-9.
  13. ↑ Emily Longeretta, John Stamos Begged to Leave ‘Full House’ and Rejected ‘Nip/Tuck’ After Rebecca Romijn Called It ‘Demeaning to Women,’ New Memoir Reveals, „Variety”, 24 października 2023 [dostęp 2024-12-04] (ang.).

Bibliografia

  • Portret na życzenie: John Stamos. „Film”. nr 48/1992 (2263 [XLVII]), s. 30, 29 listopada 1992. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.