José Pedro Aguiar-Branco

José Pedro Aguiar-Branco
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1957
Porto

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik

Alma Mater

Uniwersytet w Coimbrze

Stanowisko

minister sprawiedliwości (2004–2005), przewodniczący rady miejskiej Porto (2005–2009), minister obrony narodowej (2011–2015), przewodniczący Zgromadzenia Republiki (od 2024)

Partia

Partia Socjaldemokratyczna

Odznaczenia
Order Księcia Jarosława Mądrego III klasy

José Pedro Correia de Aguiar Branco (ur. 18 lipca 1957 w Porto) – portugalski polityk, prawnik i samorządowiec. W latach 2004–2005 minister sprawiedliwości, przewodniczący rady miejskiej Porto (2005–2009), od 2011 do 2015 minister obrony narodowej, od 2024 przewodniczący Zgromadzenia Republiki.

Życiorys

W 1980 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie w Coimbrze, po czym został w 1982 uzyskał uprawnienia adwokata. W latach 1988–1991 sprawował funkcję wiceprzewodniczącego związku młodych adwokatów (Associação Nacional de Jovens Advogados Portugueses), następnie był m.in. przewodniczącym rady okręgowej portugalskiej palestry (Ordem dos Advogados) w Porto (2002–2004). W 2003 założył kancelarię prawniczą José Pedro Aguiar-Branco & Associados z siedzibą w Porto[1].

W latach 1977–1984 zasiadał w radzie krajowej socjaldemokratycznej młodzieżowki (Juventude Social Democrata). Był również m.in. członkiem rady krajowej i komisji politycznej Partii Socjaldemokratycznej. W XVI rządzie konstytucyjnym kierowanym przez Pedra Santanę Lopesa sprawował funkcję ministra sprawiedliwości (2004–2005). Po przegranej PSD w wyborach w 2005 objął funkcję przewodniczącego rady miejskiej w Porto, na tym stanowisku pozostał do wyborów samorządowych w 2009. Sprawował mandat posła do Zgromadzenia Republiki X i XI kadencji z okręgu Porto (2005–2011[2]), był przewodniczącym klubu poselskiego PSD (2009–2010). W 2010 znalazł się wśród kandydatów na urząd przewodniczącego PSD, jednak ostatecznie wybory te wygrał Pedro Passos Coelho.

Po wyborach w 2011, w których José Pedro Aguiar-Branco uzyskał reelekcję do Zgromadzenia Republiki[2], objął stanowisko ministra obrony narodowej w nowym rządzie Pedra Passosa Coelho. W 2015 uzyskał mandat poselski na kolejną kadencję[3], następnie w październiku ponownie powołany na ministra obrony narodowej w mniejszościowym drugim gabinecie dotychczasowego premiera[4]. Zakończył urzędowanie wraz z całym rządem w listopadzie tego samego roku. W 2019 zrezygnował z zasiadania w parlamencie[5].

W 2024 i 2025 był ponownie wybierany w skład Zgromadzenia Republiki[6][7]. 27 marca 2024 wybrany na urząd przewodniczącego portugalskiego parlamentu[8].

Życie prywatne

José Pedro Aguiar-Branco jest żonaty, ma pięcioro dzieci.

Odznaczenia

Przypisy

  1. José Pedro Aguiar-Branco & Associados-Sociedade de Advogados RL. Quem somos. jpab.pai.pt. [dostęp 2014-07-25]. (port.).
  2. 1 2 Profil na stronie Zgromadzenia Republiki. [dostęp 2014-07-25]. (port.).
  3. Confira a lista dos 226 deputados já com lugar garantido no Parlamento. sapo.pt, 5 października 2015. [dostęp 2015-10-13]. (port.).
  4. Presidente da República recebeu Primeiro-Ministro indigitado e deu acordo à constituição do XX Governo Constitucional. presidencia.pt, 27 października 2015. [dostęp 2015-11-22]. (port.).
  5. Deputado José Pedro Aguiar Branco formaliza saída do Parlamento. observador.pt, 20 stycznia 2019. [dostęp 2019-10-06]. (port.).
  6. Conheça a lista de deputados que vão compor o nosso Parlamento. noticiasaominuto.com, 11 marca 2024. [dostęp 2024-03-11]. (port.).
  7. Armando Esteves Pereira: Montenegro vence eleições e terramoto Ventura derruba Pedro Nuno Santos. cmjornal.pt, 19 maja 2025. [dostęp 2025-05-19]. (port.).
  8. Carolina Rico: À quarta é de vez: Aguiar-Branco é o novo presidente da Assembleia da República. sicnoticias.pt, 27 marca 2024. [dostęp 2024-03-27]. (port.).
  9. Указ Президента України № 202/2025 Про відзначення державними нагородами України. president.gov.ua, 31 marca 2025. [dostęp 2025-03-31]. (ukr.).

Bibliografia