Joseph von Fraunhofer

Joseph von Fraunhofer

Data i miejsce urodzenia	6 marca 1787 Straubing
Data i miejsce śmierci	7 czerwca 1826 Monachium
Miejsce spoczynku	Stary Cmentarz Południowy w Monachium
Zawód, zajęcie	astronom, fizyk
Odznaczenia
[1]

Joseph von Fraunhofer (ur. 6 marca 1787 w Straubingu, zm. 7 czerwca 1826 w Monachium^[2]) – niemiecki astronom i fizyk.

Od 1798, po śmierci rodziców, pracował i uczył się rzemiosła w monachijskiej pracowni szklarskiej. W 1801 uległ wypadkowi na skutek zawalenia się warsztatu. Otrzymał wówczas wsparcie finansowe od Maksymiliana Józefa, wówczas elektora Bawarii. W 1806 został zatrudniony jako optyk w instytucie Josepha Utzschneidera i Georga von Reichenbacha. W 1809 został kierownikiem pracowni optycznej instytutu, a w 1814 współwłaścicielem przedsiębiorstwa. Współpracował z Pierre’em Guinandem, produkując jeden z najlepszych wówczas przyrządów optycznych. W 1822 otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu w Erlangen. W 1824 został honorowym obywatelem Monachium. Zmarł na skutek zatrucia oparami metali ciężkich. Został pochowany na Starym Cmentarzu Południowym w Monachium.

Udoskonalił heliometr, jego przyrządu używał Friedrich Wilhelm Bessel, gdy jako jeden z pierwszych zmierzył paralaksę heliocentryczną gwiazdy. Niezależnie od Fresnela opisał zjawisko dyfrakcji. Za pomocą pryzmatu odkrył w widmie Słońca linie absorpcyjne nazwane jego imieniem. W 1814 wynalazł spektroskop, a w 1821 ulepszył siatkę dyfrakcyjną. Zaobserwował, że widma gwiazd różnią się, czym zapoczątkował spektroskopię astronomiczną.

• linie Fraunhofera

• Andrzej Kajetan Wróblewski: Historia fizyki. Od czasów najdawniejszych do współczesności. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 978-83-01-14635-1.