Julian Matasow
 starszy sierżant | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 _3r_BAR.svg.png){kind=small}   | |
Julian Matasow vel Ilja Matasow[1] (ur. 19 lipca 1898, zm. 12 grudnia 1937 we Lwowie) – starszy sierżant Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich.
Zmarł 12 grudnia 1937 w 6 Szpitalu Okręgowym we Lwowie. Trzy dni później został pochowany na tamtejszym cmentarzu[2].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 2540 (1921)[1][3]
- Krzyż Walecznych „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918-1921” – trzykrotnie
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 „Polska Swemu Obrońcy”
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[2]
Przypisy
- 1 2 Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922 roku, s. 7.
- 1 2 Nekrolog ↓.
- ↑ Czaykowski 1928 ↓, s. 39-40.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Witold Czaykowski: Zarys historji wojennej 14-go pułku ułanów jazłowieckich. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Nekrolog. „Polska Zbrojna”. 347, s. 4, 1937-12-15. Warszawa.