Julian Unszlicht
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
10 stycznia 1883 |
| Data i miejsce śmierci |
1953 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
1924 |
| Odznaczenia | |
 | |
Julian Maksymilian Unszlicht (ur. 10 stycznia 1883[1] w Mławie, zm. 1953 we Francji[2]) – polski ksiądz katolicki pochodzenia żydowskiego.
Życiorys
Wychował się w Warszawie w zasymilowanej rodzinie żydowskiej. Miał brata, Józefa, który został działaczem partii bolszewickiej i m.in. funkcjonariuszem policji politycznej GPU w ZSRR.
Uczęszczał do warszawskiej szkoły Pankiewicza-Trojanowskiego. Wyższe studia odbył na Politechnice Warszawskiej i Uniwersytecie Paryskim, który ukończył w 1910 z dyplomem licencjata praw. Brał udział w działalności konspiracyjnej w ramach SDKPiL (do 1905), za co wielokrotnie był ścigany przez policję carską i zmuszony do ucieczki za granicę. Później wystąpił przeciw idei niepodległości Polski, które jego zdaniem wynikało z pochodzenia przywódców – tzw. litwaków. W 1908 zbliżył się do niepodległościowej części ruchu socjalistycznego[3]. Współpracował z czasopismem Myśl Niepodległa wydawanym przez Andrzeja Niemojewskiego[4].
W maju 1912 przyjął w Misji Polskiej w Paryżu katolicyzm[2]. Z wybuchem I wojny światowej zaciągnął się do armii francuskiej. W lipcu 1915 roku dostał się do niewoli niemieckiej i był uwięziony do końca wojny. Po zakończeniu wojny powrócił do Francji. W październiku 1920 rozpoczął studia w Seminarium Duchownym dla Spóźnionych Powołań w Meaux. 13 lipca 1924[2][5] został w Meaux wyświęcony na kapłana przez biskupa Gaillarda[5]. Początkowo był profesorem w seminarium dla spóźnionych powołań St. Jean. Od 1925, zamieszkując w Changis St. Jean, podjął posługę duszpasterską wśród wychodźstwa polskiego. We Francji jako ksiądz pracował wyłącznie dla Polaków[6]. Za zasługi dla odzyskania wolności rząd polski odznaczył go Krzyżem Niepodległości.
Przypisy
- ↑ Józef Warszawski, Studia nad wyznaniowością religijną marszałka Józefa Piłsudskiego. Józef Warszawski 1978, s. 309
- 1 2 3 Grzegorz Krzywiec, Nadwiślański [[Otto Weininger|Weininger]]? Przypadki Juliana Unszlichta (1883-1953), „Zagłada Żydów. Studia i materiały”, nr 5, Warszawa 2008, s. 243–257.
- ↑ Jolanta Żyndul, Parlamentaryzm, konserwatyzm, nacjonalizm. Wydawnictwo Sejmowe 2010, s.165.
- ↑ Tomasz Domański, Postawy społeczno-polityczne duchowieństwa diecezji kieleckiej w latach 1864-1914. TKN Kielce 2008, s.199.
- 1 2 Józef Szymański, Opieka duszpasterska wśród Polaków we Francji w świetle protokołu ze zjazdu duchowieństwa polskiego odbytego w Clamart w 1938 roku, „Studia Polonijne”, T.39, Lublin 2018, s. 339-373.
- ↑ Roman Dzwonkowski, Polska opieka religijna we Francji 1909-1939.Pallottinum 1988, s. 140.