Juninho (ur. 1982)

Juninho

Pełne imię i nazwisko	Anselmo Vendrechovski Júnior
Data i miejsce urodzenia	16 września 1982 Wenceslau Braz
Wzrost	182 cm
Pozycja	obrońca
Informacje klubowe
Klub	Tigres UANL
Numer w klubie	3
Kariera juniorska
Lata Klub 1999–2002 Coritiba
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2002–2004 Coritiba 14 (0) 2005–2007 Botafogo 65 (14) 2008 São Paulo FC 8 (0) 2009–2010 Botafogo 34 (7) 2010 → Suwon Samsung Bluewings (wyp.) 11 (3) 2010– Tigres UANL 295 (25) W sumie: 427 (49)
↑ Aktualne na: 1 lipca 2016. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Juninho, właśc. Anselmo Vendrechovski Júnior (ur. 16 września 1982 w Wenceslau Braz) – brazylijski piłkarz pochodzenia polskiego z obywatelstwem meksykańskim występujący na pozycji środkowego obrońcy, obecnie zawodnik meksykańskiego Tigres UANL.

Juninho pochodzi z miasta Wenceslau Braz w stanie Parana. Posiada polskie korzenie – jego dziadek Lech Wędrychowski razem ze swoją narzeczoną Ireną uciekł z Polski tuż przed drugą wojną światową. Osiadł w Brazylii, gdzie już pod nazwiskiem Vendrechovski urodził się jego syn, a zarazem ojciec zawodnika^[1]. Sam Juninho jest wychowankiem klubu Coritiba FBC z siedzibą w Kurytybie, w którym rozpoczął treningi jako siedemnastolatek, a do pierwszej drużyny został włączony trzy lata później. W Campeonato Brasileiro Série A zadebiutował za kadencji szkoleniowca Paulo Bonamigo, 30 października 2002 w wygranym 3:1 spotkaniu z Cruzeiro EC. W 2003 roku wygrał ze swoją drużyną rozgrywki ligi stanowej – Campeonato Paranaense, zaś po raz drugi mistrzem stanu został w sezonie 2004, jednak przez cały pobyt w Coritibie pozostawał najczęściej rezerwowym.

Wiosną 2005 Juninho został zawodnikiem drużyny Botafogo FR z miasta Rio de Janeiro, gdzie przez pierwszy rok nie potrafił sobie jednak wywalczyć miejsca w wyjściowym składzie. Niepodważalne miejsce w pierwszej jedenastce zapewnił sobie dopiero podczas kolejnych rozgrywek, zastępując na środku obrony zmagającego się z urazem Rafaela Scheidta. Szybko został kluczowym zawodnikiem zespołu prowadzonego przez trenera Cucę i idolem kibiców Botafogo. W 2006 roku wraz ze swoją ekipą wygrał ligę stanową – Campeonato Carioca, a premierowego gola w lidze brazylijskiej strzelił 20 września tego samego roku w wygranej 2:1 konfrontacji z EC Juventude. W sezonie 2007 zajął natomiast z Botafogo drugie miejsce w lidze stanowej, w rozgrywkach Série A z dziesięcioma bramkami na koncie został trzecim najskuteczniejszym zawodnikiem drużyny, a jego świetne występy zaowocowały trzecim miejscem w plebiscycie na najlepszego stopera ligi brazylijskiej – ustąpił wówczas tylko Mirandzie i Alexowi Silvie.

W styczniu 2008 Juninho przeszedł do ówczesnego mistrza kraju – klubu São Paulo FC, który zapłacił za połowę jego karty zawodniczej sumę pół miliona dolarów, wygrywając rywalizację o zatrudnienie gracza z zespołami takimi jak Grêmio czy Lokomotiw Moskwa. W zespole tym występował przez rok – mając zastąpić sprzedanego Breno – lecz nie zdołał wywalczyć sobie pewnej pozycji z pierwszym składzie. Mimo to w sezonie 2008 zdobył z São Paulo pierwszy i zarazem jedyny w swojej karierze tytuł mistrza Brazylii. W późniejszym czasie powrócił do Botafogo FR, gdzie w roli podstawowego piłkarza również spędził rok, w sezonie 2009 zajmując drugie miejsce w rozgrywkach ligi stanowej. W styczniu 2010 został wypożyczony na okres sześciu miesięcy do południowokoreańskiego Suwon Samsung Bluewings, w którego barwach 27 lutego 2010 w spotkaniu z Jeonbuk Hyundai Motors zadebiutował w K-League. Premierowe gole w nowym klubie strzelił natomiast 19 marca tego samego roku w wygranym 2:1 pojedynku z Incheon United, dwukrotnie wpisując się na listę strzelców.

Latem 2010 Juninho przeniósł się do meksykańskiego klubu Tigres UANL z siedzibą w Monterrey. Tam od razu został kluczowym graczem linii obrony, tworząc solidny duet stoperów z Hugo Ayalą. W meksykańskiej Primera División zadebiutował 24 lipca 2010 w przegranym 0:1 meczu z Querétaro, zaś pierwszą bramkę w lidze meksykańskiej strzelił 21 sierpnia tego samego roku w wygranej 1:0 konfrontacji z Santosem Laguna. W jesiennym sezonie Apertura 2011 wywalczył z Tigres mistrzostwo Meksyku, natomiast podczas wiosennych rozgrywek Clausura 2014 zdobył puchar Meksyku – Copa MX, wciąż mając niepodważalną pozycję w wyjściowej jedenastce drużyny prowadzonej przez Ricardo Ferrettiego. Bezpośrednio po tym sukcesie – po odejściu z klubu Lucasa Lobosa – został nowym kapitanem ekipy i jeszcze w tym samym roku zajął z nią drugie miejsce w krajowym superpucharze – Supercopa MX. Niebawem otrzymał też meksykańskie obywatelstwo w wyniku wieloletniego zamieszkiwania w tym kraju.

W sezonie Apertura 2014 Juninho zdobył z Tigres tytuł wicemistrza Meksyku, lecz w grudniu tego samego roku zerwał ścięgno Achillesa, w wyniku czego musiał pauzować przez kolejne siedem miesięcy. W 2015 roku nie wystąpił z tego powodu w większości spotkań swojej drużyny w najbardziej prestiżowych rozgrywkach południowoamerykańskiego kontynentu – Copa Libertadores, gdzie jego zespół dotarł aż do finału. Bezpośrednio po rekonwalescencji powrócił jednak do wyjściowego składu i podczas rozgrywek Apertura 2015 wywalczył z Tigres swoje drugie mistrzostwo Meksyku. W 2016 roku doszedł do finału północnoamerykańskich rozgrywek Ligi Mistrzów CONCACAF, a jeszcze w tym samym roku dołożył do swojej gabloty kolejne trofeum – superpuchar Campeón de Campeones. W sezonie Apertura 2016 – niezmiennie jako lider i opoka formacji defensywnej – zdobył z drużyną Ferrettiego trzecie mistrzostwo Meksyku.

• Juninho, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .
• Juninho, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02] .