Kämmereryt

Kämmereryt

intensywnie fioletowy okaz z Turcji
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	(Mg,Cr) 6[(OH) 8/(Al,Si) 4O 10] (zasadowy glinokrzemian magnezu i chromu)[1]
Twardość w skali Mohsa	2–2,5[1][2]
Przełam	nierówny[1], płytkowy[2]
Łupliwość	doskonała[2], jednokierunkowa[1]
Pokrój kryształu	krótkosłupkowy, tabliczkowy[1]
Układ krystalograficzny	jednoskośny[1]
Właściwości mechaniczne	niesprężysty giętki[1][2]
Gęstość	2,64–3,3 g/cm3[1][2]
Właściwości optyczne
Barwa	czerwona, ciemnoczerwona, fioletowoczerwona, purpurowa, fioletowa, różowofioletowa[2]
Rysa	bladoróżowa[2]
Połysk	szklisty[1], perłowy[2], tłusty, matowy (ziemisty)[3][4]
Współczynnik załamania	1,571–1,597 (dwuosiowy)[4]
Inne	dwójłomność: 0,003[4] pleochroizm: zauważalny, od fioletowego do hiacyntowo-czerwonego[4]

Kämmereryt – bardzo rzadki minerał z rodziny krzemianów, należący do grupy chlorytów, będący chlorytem chromowym; odmiana klinochloru^[1].

Nazwa została nadana w 1841 r. przez Nilsa Gustafa Nordenskiölda dla uhonorowania rosyjskiego (pochodzenia niemieckiego^[5]) inżyniera górniczego, chemika oraz nadwornego aptekarza z Sankt Petersburga – Augusta Alexandra Kämmerera^[6][1]. W latach 70. XX w. zaproponowano zarzucenie stosowania nazwy „kämmereryt” na rzecz „klinochlor zawierający chrom”^[7].

Kryształy tego minerału mają formy krótkich słupków, wrzecion, blaszek lub tabliczek^[2]. Mogą być pseudoheksagonalnymi słupami o przekroju sześciobocznym, ograniczonymi dwuścianem podstawowym lub podwójną piramidą. Kämmereryt może również występować w formie skupień ziarnistych^[2], łuskowych lub naskorupień^[1]. Jest minerałem przezroczystym do prześwitującego. Występuje w kolorach między czerwonym a fioletowym. Za czerwoną barwę odpowiadają jony chromu Cr3+
umiejscowione międzywarstwowo i skoordynowane oktaedrycznie^[7][1].

Występuje przede wszystkim w utworach metamorficznych (miarolach)^[2]m.in. w serpentynitach powstałych wskutek przeobrażeń wcześniejszych skał ultrazasadowych. Spotykany głównie w złożach rud chromu, produkt przeobrażenia chromitu^[2], towarzyszy mu najczęściej chromit, klinochlor i uwarowit, kalcyt i brucyt^[8]. Sporadycznie spotykany w skałach ultrazasadowych skał magmowych i pegmatytach.

Znany przede wszystkim z Turcji, występuje w Guleman w Anatolii. Spotykany także w Rosji (na Uralu; odkryty w 1840 roku) USA (Pensylwania i Teksas), Wielkiej Brytanii (Szetlandy), w Austrii (Styria) oraz we Włoszech (okolice Turynu)^[8].

W Polsce odnaleziony w Tąpadłach w okolicach Sobótki na Dolnym Śląsku w towarzystwie chromitu wśród serpentynitów^[8].

• Poszukiwany i ceniony przez kolekcjonerów^[1];
• najlepsze i najpiękniejsze okazy pochodzące głównie z Turcji osiągające 3 cm bywają niekiedy szlifowane, ale wyłącznie w celach kolekcjonerskich^[1];

• 
  czerwony okaz
• 
  z chromitem z Rosji