Kalanus

Kalanus

Calanus finmarchicus
(Gunnerus, 1770)[1]
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	skorupiaki
Gromada	Maxillopoda
Podgromada	widłonogi
Rząd	Calanoida
Rodzina	Calanidae
Rodzaj	Calanus
Gatunek	kalanus
Synonimy Calanus arietis Templeton, 1836 Calanus borealis Lubbock, 1854 Calanus dorsalis (Rafinesque, 1815) Calanus elegans Lubbock, 1854 Calanus finmarchicus finmarchicus (Gunnerus, 1770) Calanus finmarchicus helgolandicus Tanaka, 1956 Calanus finmarchicus telezkensis Stalberg, 1931 Calanus mundus Dana, 1849–1852 Calanus perspicax Dana, 1853–1855 Calanus quinqueannulatus Krøyer, 1842 Calanus recticornis Dana, 1849–1852 Calanus sanguineus Dana, 1849–1852 Calanus sanguineus perspicax Dana, 1852–1853 Calanus septentrionalis (Goodsir, 1843) Calanus spitzbergensis Krøyer, 1843 Cetochilus finmarchicus (Gunner, 1765) Cetochilus septentrionalis Goodsir, 1843 Cyclops finmarchicus Müller O.F., 1776 Daphinia dorsalis Rafinesque, 1817 Monoculus finmarchicus Gunnerus, 1770[1]

Kalanus^[2] (Calanus finmarchicus) – gatunek widłonoga z rodziny Calanidae, zamieszkującego wody wszystkich oceanów, oprócz wód arktycznych. Długość ciała samców dochodzi do 4 mm, a samic do 5,5 mm^[3]. Na odwłoku nie ma odnóży, pancerz jest przezroczysty, pokryty nielicznymi szkarłatnymi plamkami.

Rozmnażanie odbywa się na drodze płciowej. Od złożenia jaj do wylęgnięcia się larwy przy temperaturze 20 °C może minąć do 20 godzin, a przy temperaturze 60 °C – 60 godzin. Larwa przechodzi 11 stadiów rozwojowych, dlatego osiągnięcie przez nią postaci dojrzałej może trwać nawet rok.

Ciekawym zjawiskiem jest pionowa wędrówka tego skorupiaka. W zimie zamieszkuje on głębokie wody, a od stycznia zaczyna podnosić się bliżej powierzchni. W lecie w godzinach porannych zanurza się w głębiny, a o zmierzchu ponownie wypływa bliżej powierzchni.

Kalanus stanowi podstawowe pożywienie wielu gatunków ryb, zwłaszcza śledzi^[3].