Kalomel rodzimy
 | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
Hg2Cl2 Chlorek rtęci(I) |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
1-2 |
| Przełam |
miękki |
| Łupliwość |
dobra |
| Pokrój kryształu |
tabliczkowy, słópkowy, krótkoigiełkowy |
| Układ krystalograficzny |
tetragonalny |
| Gęstość |
6,4-6,5 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
biała, szara, żółtawa, brązowa |
| Rysa |
biała, żółtawa |
| Połysk |
diamentowy |
Kalomel rodzimy – minerał z gromady halogenków. Jest chlorkiem rtęci(I). Nazwa pochodzi od greckich słów kalos „piękny” i melas „czarny”[1].
Charakterystyka
Kalomel rodzimy jest przezroczystym lub półprzezroczystym minerałem o białej, szarej, żółtawej lub brązowej barwie. Krystalizuje w układzie tetragonalnym, w formie tabliczkowej, słupkowej, krótkoigiełkowej, łuskowatej, w skupieniach zbitych. Połysk diamentowy. Jest ciężkim minerałem, gdyż waży 6,4-6,5 razy więcej niż taka sama ilość wody w temperaturze pokojowej. Bardzo miękki - 1-2 w skali Mohsa.
Występowanie
Powstaje, jako wtórny minerał, w wyniku procesów przeobrażenia cynobru i amalgamatów rtęci. Towarzyszą mu kalcyt, limonit, kwarc, rtęć, cynober i baryt. Można go znaleźć w Czechach, Hiszpanii, Niemczech, Meksyku i Stanach Zjednoczonych.
Bibliografia
- Jaroslav Bauer: Przewodnik skały i minerały. Multico, 1997, s. 138-139. ISBN 83-7073-050-7.
Przypisy
- ↑ Mirosław Jarosz i zespół: Słownik Wyrazów Obcych. Europa, 2001. ISBN 83-87977-08-X.