Kampfgeschwader 200
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
21 lutego 1944 w Berlin-Gatow |
| Rozformowanie |
25 kwietnia 1945 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
Oberst i. G. Heinrich Heigl |
| Ostatni |
Major Adolf von Harnier |
| Organizacja | |
| Numer |
A 3 |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
Luftflotte Reich |
.svg.png){kind=small}
Kampfgeschwader 200 (KG 200) – jednostka specjalna Luftwaffe zajmująca się szczególnie trudnymi misjami bojowymi, transportowymi, rozpoznaniem dalekiego zasięgu oraz testowaniem i użytkowaniem samolotów zdobycznych[1][2].
Tradycje nazwy Geschwader sięgają I wojny światowej, kiedy pierwsza jednostka myśliwska pod nazwą „Jagdgeschwader nr. 1” pod dowództwem kapitana Manfreda von Richthofena powstała dopiero 28 października 1917. Druga i trzecia jednostka myśliwska została utworzona 16 marca 1918. Po śmierci Richthofena 21 kwietnia 1918 Jagdgeschwader nr 1 ostatecznie nadano 14 maja 1918 nazwę i oznaczenie „Jagdgeschwader Freiherr v. Richthofen Nr. 1”. W tej nazwie leżą korzenie późniejszych i dzisiejszych tradycyjnych nazw jednostek niemieckiego lotnictwa[3].
Zadania
Kampfgeschwader 200 zyskał reputację eskadry duchów, lub szpiegów, rozmieszczając i dostarczając agentów Abwehry, a później Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy na zapleczu wroga.
Jednostka posiadała w swoim składzie różne typy samolotów i szybowców, wśród nich przechwycone amerykańskie Douglas DC-3 i czterosilnikowe bombowce Flying Fortress. Testowanie ich celem poznania ich zalet i wad było jednym z zadań personelu KG 200. Użytkowano je także z niemieckim oznaczeniem głównie ze względu na duży zasięg, nie w celu zmylenia wroga[2][4].
Jedną z misji była w lipcu 1944 „Operacja Zeppelin”, w której miał zginąć w zamachu Józef Stalin[5]. KG 200 był również odpowiedzialny za testowanie nowej broni, przygotowywanie strategicznych ataków z użyciem broni specjalnej, np. bomby kierowanej falami radiowymi Fritz X, walka z ważnymi celami bronią specjalną i transport towarów o znaczeniu strategicznym samolotami dalekiego zasięgu z Mandżurii okupowanej przez Japonię. Ochotnicy do tak zwanej „misji bojowej związanej z samopoświęceniem” (niem. Selbstopfereinsatz) z Eskadry Leonidas zostali przeszkoleni w KG 200 i zostali użyci do niszczenia mostów na Odrze. Podczas samobójczych ataków zginęło 35 pilotów[6].
Geschwaderkommodoren – dowódcy jednostki
- Oberst Heinz Heigl, 02.1944 – 11.1944[7]
- Obstlt Werner Baumbach, 15.11.1944 – 6.3.1945[7] (ustąpił ze stanowiska z oddaniem odznaczeń jako protest przeciwko użyciu w misjach samobójczych do zniszczenia mostów na Odrze i Nysie pilotów wyszkolonych w KG 200 – eskadra Leonidas[2])
- Major Adolf von Hernier, 6.03.1945 – 25.04.1945[7]
Przypisy
- ↑ Kampfgeschwader 200. www.lexikon-der-wehrmacht.de. [dostęp 2021-05-09].
- 1 2 3 Geheimgeschwader KG 200. www.geschichtsspuren.de. [dostęp 2024-10-13]. (niem.).
- ↑ Die Traditionsgeschwader der Wehrmacht. www.lexikon-der-wehrmacht.de. [dostęp 2021-05-09].
- ↑ Alfred Price, The last year of the Luftwaffe, May 1944 to May 1945, London: Arms and Armour, 1993, ISBN 1-85409-189-1, OCLC 28112237. s. 18–19.
- ↑ TVP, Bogusław Wołoszański: Sensacje XX wieku, odc. Operacja Zeppelin, 1998.
- ↑ Antony Beevor, Druga wojna światowa, Kraków: Wydawnictwo Znak, 2013, s. 933, ISBN 978-83-240-2161-1.
- 1 2 3 Kampfgeschwader 200. www.ww2.dk. [dostęp 2021-05-09].
Bibliografia
- P. W. Stahl: „Geheimgeschwader” KG 200. Die Wahrheit nach über 30 Jahren. 7. Auflage. Motorbuch Verlag, Stuttgart 1992, ISBN 3-613-01034-8.