Karina Habšudová
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
12 sierpnia 1973 |
| Wzrost |
170 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
1989 |
| Zakończenie kariery |
2003 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
1 WTA, 6 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
10 (10 lutego 1997) |
| Australian Open |
4R (1991, 1995, 1997) |
| Roland Garros |
QF (1996) |
| Wimbledon |
2R (1991, 1999, 2001) |
| US Open |
4R (1996, 1997) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
6 WTA, 2 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
32 (28 maja 2001) |
| Australian Open |
3R (1995, 1997) |
| Roland Garros |
QF (1998) |
| Wimbledon |
3R (1993, 2001) |
| US Open |
3R (1992, 1999) |
Karina Habšudová (ur. 2 sierpnia 1973 w Bojnicach) – słowacka tenisistka, reprezentantka kraju w Fed Cup, olimpijka z Atlanty (1996) i Sydney (2000).
Kariera tenisowa
Jako juniorka została mistrzynią US Open 1991 w grze pojedynczej dziewcząt. W grze podwójnej triumfowała w Australian Open 1991 z Barbarą Rittner oraz w Wimbledonie 1990 w parze z Andreą Strnadovą.
Habšudová pojawiła się na światowych kortach w 1989 roku. Na turnieju w Filderstadt w 1994, jako 61. zawodniczka świata i kwalifikantka, wygrała z Conchitą Martínez. Została najniżej sklasyfikowaną zawodniczką, która wygrała z mistrzynią Wimbledonu (od 1975 roku). Jej rekord poprawiła w 1999 roku Ľudmila Cervanová (pokonała Janę Novotną w Budapeszcie). Dwa lata później Habšudová odniosła serię zwycięstw nad czołowymi zawodniczkami świata. W drodze do ćwierćfinału French Open 1996 wygrała z Martiną Hingis oraz z Anke Huber, ulegając dopiero Arantxy Sánchez Vicario. Została pierwszą Słowaczką, która osiągnęła tak wysoki pułap turnieju wielkoszlemowego. Zaliczyła pierwszy zawodowy finał w Berlinie. Wygrała tam z Mary Pierce, przegrała ze Steffi Graf. Jako jedna z szesnastu najlepszych tenisistek świata, zakwalifikowała się do imprezy kończącej sezon. W 1997 awansowała, jako pierwsza Słowaczka, do czołowej dziesiątki rankingu kobiet. W sezonie 1998 osiągnęła sukcesy w rywalizacji drużynowej, zdobywając Puchar Hopmana i awansując z reprezentacją do grupy światowej Fed Cup. Jedyny tytuł singlowy wygrała w 1999 roku w Pörtschach. Zwyciężyła tam również imprezę deblową (wówczas jako jedna z pięciu zawodniczek dokonała takiej sztuki, obok Martiny Hingis, Lindsay Davenport, Arantxy Sánchez Vicario i Sereny Williams). Kolejny finał zawodowy osiągnęła w Sopocie, ponosząc porażkę w decydującym meczu z Conchitą Martínez. Awansowała ponadto z zespołem narodowym do półfinału Fed Cup, wygrywając mecze singlowe i deblowy przeciwko Szwajcarii. W 2000 roku w Bratysławie doszła do półfinału singla (wygrała m.in. z Henrietą Nagyovą i Kremer), oraz wywalczyła tytuł debla. Pokonując Nathalie Tauziat w Indian Wells, po raz pierwszy od czterech lat pokonała zawodniczkę z pierwszej dziesiątki rankingu.
Habšudová dwukrotnie startowała na igrzyskach olimpijskich, w Atlancie (1996) i Sydney (2000). W konkurencji gry pojedynczej w obu edycjach osiągnęła trzecią rundę, natomiast w grze podwójnej przegrała w pierwszej rundzie w Atlancie i drugiej rundzie w Sydney[1].
W 2001 roku zakwalifikowała się do drugiej rundy w Berlinie, przegrywając z Venus Williams. Doszła do półfinału miksta na londyńskich kortach Wimbledonu. Na US Open odpadła w drugiej rundzie z Jeleną Diemientiewą.
Finały turniejów WTA
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 | |
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
Gra pojedyncza (1–4)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 19 maja 1996 | Berlin | Ceglana | 6:4, 2:6, 5:7 | |
| Finalistka | 2. | 27 października 1996 | Luksemburg | Dywanowa | 3:6, 0:6 | |
| Finalistka | 3. | 16 lutego 1997 | Linz | Dywanowa | 4:6, 2:6 | |
| Zwyciężczyni | 1. | 11 lipca 1999 | Pörtschach | Ceglana | 2:6, 6:4, 6:4 | |
| Finalistka | 4. | 18 lipca 1999 | Sopot | Ceglana | 1:6, 1:6 |
Gra podwójna (6–6)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 24 maja 1992 | Lucerna | Ceglana | 5:7, 2:6 | ||
| Finalistka | 2. | 31 lipca 1994 | Maria Lankovitz | Ceglana | 5:7, 5:7 | ||
| Zwyciężczyni | 1. | 15 września 1996 | Karlowe Wary | Ceglana | 3:6, 6:3, 6:2 | ||
| Finalistka | 3. | 22 czerwca 1997 | Rosmalen | Trawiasta | 3:6, 6:7 | ||
| Zwyciężczyni | 2. | 20 lipca 1997 | Praga | Ceglana | 6:1, 5:7, 6:2 | ||
| Zwyciężczyni | 3. | 12 lipca 1998 | Praga | Ceglana | 2:6, 6:1, 6:2 | ||
| Zwyciężczyni | 4. | 19 lipca 1998 | Warszawa | Ceglana | 7:6, 7:5 | ||
| Zwyciężczyni | 5. | 11 lipca 1999 | Pörtschach | Ceglana | 6:4, 6:4 | ||
| Finalistka | 4. | 20 lutego 2000 | Hanower | Twarda | 3:6, 4:6 | ||
| Finalistka | 5. | 22 czerwca 2000 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | 6:7, 3:4 krecz | ||
| Zwyciężczyni | 6. | 29 października 2000 | Bratysława | Twarda | walkower | ||
| Finalistka | 6. | 24 lutego 2001 | Dubaj | Twarda | 0:6, 6:4, 2:6 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (1–0)
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 1991 | US Open | Twarda | 6:1, 6:3 |
Gra podwójna (2–0)
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 1990 | Wimbledon | Trawiasta | 6:3, 6:2 | ||
| Zwyciężczyni | 1991 | Australian Open | Twarda | 6:2, 6:0 |
Przypisy
- ↑ Karina Habšudová Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-09-27] [zarchiwizowane z adresu 2009-06-02] (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2015-02-04] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2015-02-04] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2015-02-04] (ang.).