Karl von Müffling

Karl von Müffling
Weiss
Ilustracja
Generalfeldmarschall Generalfeldmarschall
Data i miejsce urodzenia

12 czerwca 1775
Halle

Data i miejsce śmierci

16 stycznia 1851
Erfurt

Przebieg służby
Lata służby

1790-1847

Siły zbrojne

Armia Pruska

Jednostki

27. Pułk Piechoty

Stanowiska

Szef Sztabu Generalnego
Dowódca VII Korpusu Armijnego
Gubernator Berlina

Główne wojny i bitwy

Wojny napoleońskie

Odznaczenia
Order Orła Czarnego (Prusy) Order „Pour le Mérite” z Liściem Dębu Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Komandor Orderu Zasługi Wojskowej (1759–1830) Krzyż Komandorski Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Order Gwelfów (Hanower) Order Ludwika (Hesja) Kawaler Orderu Marii Teresy Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Sokoła Białego (Saksonia-Weimar)

Karl, baron von Müffling, zwany „białym” (Weiss) (ur. 12 czerwca 1775 w Halle, zm. 16 stycznia 1851 w Erfurcie[1]) – pruski wojskowy, marszałek polny (niem. Generalfeldmarschall), uczestnik wojen napoleońskich.

W armii pruskiej od 1790 roku. W 1799 roku pomagał w redakcji słownika wojskowego, którego głównym autorem był porucznik W. von Leipziger. Zimą roku 1802-1803, został kwatermistrzem armii. W 1805 roku w obliczu francuskiej inwazji, awansowany na kapitana (niem. Hauptmann). W roku 1806 Müffling służył pod rozkazami Karla Augusta von Sachsen-Weimar-Eisenach, i marszałka Blüchera. Po klęsce 1806 roku przeszedł do służby cywilnej, w 1813 roku znów został czynnym wojskowym, w sztabie pruskiej Armii Śląska. Przed bitwą pod Waterloo (1815) służył jako łącznik między armiami Blüchera i Wellingtona; umożliwiając współpracę obu armii i walnie przyczyniając się do zwycięstwa nad Napoleonem. Po wojnie dalej specjalizował się w topografii i kartografii. Od 1821 szef sztabu generalnego w Berlinie. W 1832 roku został dowódcą VII Korpusu Armijnego w Münsterze[2], a w 1837 roku, w stopniu generała piechoty (niem. General der Infanterie), mianowany Gubernatorem Berlina[3]. Funkcję tę pełnił do 1847 roku, kiedy przeszedł w stan spoczynku w stopniu feldmarszałka.

Odznaczenia

Odnzaczenia von Müfflinga to między innymi[3]:

Przypisy

  1. Joachim Niemeyer: Müffling, Karl. Deutsche Biographie. [dostęp 2020-10-05]. (niem.).
  2. Rang- und Quartier-Liste der Königlich Preußischen Armee für das Jahr 1833. sbc.org.pl. s. 47. [dostęp 2025-05-17]. (niem.).
  3. 1 2 Rangliste 1846 ↓, s. 198.

Bibliografia

  • Die preussisch-russische Kampagne bis zum Waffenstillstande 1813 (Berlin, 1813)
  • Geschichte der Armeen unter Wellington und Blücher 1819 (Stuttgart, 1817)
  • Zur Kriegsgesch. der Jahre 1813-1814: die Feldzüge der schlesischen Armee von des Beendigung des Waffenstillstandes bis zur Eroberung von Paris (Berlin, 1824)
  • Betrachtungen über die grossen Operationen und Schlachten 1813-1815 (Berlin, 1825)
  • Napoleons Strategie 1813 (Berlin, 1827)
  • Rang- und Quartier-Liste der Königlich Preußischen Armee für das Jahr 1846., E. S. Mittler, 1846 (niem.).