Karl von Wrangel

Karl von Wrangel
„Perkusista z Kolding”
Ilustracja
General der Infanterie General der Infanterie
Data i miejsce urodzenia

28 września 1812
Królewiec

Data i miejsce śmierci

28 listopada 1899
Quitzdorf am See

Przebieg służby
Lata służby

1830-1876

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego

Jednostki

18. Dywizja Piechoty

Stanowiska

Gubernator wojskowy Poznania

Główne wojny i bitwy

I wojna o Szlezwik
Wojna prusko-austriacka
Wojna francusko-pruska

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Order „Pour le Mérite” z Liściem Dębu II Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy) IV Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Order Świętego Jana (Prusy) Krzyż Zasługi Wojskowej (Hesja) Krzyż Zasługi Wojskowej (Meklemburgia-Schwerin) Order Sokoła Białego (Saksonia-Weimar) Order Ernestyński (Saksonia) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Komandor 1. klasy Orderu Miecza (Szwecja)

Karl Friedrich Wilhelm Freiherr von Wrangel (ur. 28 września 1812 w Królewcu, zm. 28 listopada 1899 w Quitzdorf am See)[1]generał piechoty Armii Cesarstwa Niemieckiego, wojskowy gubernator Poznania w latach 1872-1876.

Życiorys

W 1830 roku rozpoczął służbę w 1. Pułku Piechoty Gwardii Armii Królestwa Prus, w szeregach którego awansował na stopień podporucznika (niem. Secondlieutnant)[2]. W latach 1837-1840 kształcił się w Szkole Wojennej w Berlinie. W 1841 roku został dyscyplinarnie usunięty z wojska za udział w pojedynkach. Jednak już w 1843 roku, za wstawiennictwem księcia Wilhelma, powrócił do armii[1]. Niecały rok później został przydzielony do Wydziału Trygonometrycznego i awansowany na porucznika (niem. Premierleutnant)[3]. W 1848 roku, po wybuchu I wojny o Szlezwik, został członkiem sztabu swojego wuja Fridricha von Wrangla, który był naczelnym dowódcą wojsk pruskich w tym konflikcie. Następnie był dowódcą batalionu w Kolding, gdzie otrzymał przydomek „Perkusista z Kolding”, gdyż podczas jednej z walk z Duńczykami wyrwał doboszowi bęben i zaczął wybijać krok marszowy by zachęcić swój oddział do walki[1]. Po wycofaniu wojsk pruskich ze Szlezwiku w 1850 roku został przydzielony do Sztabu Generalnego[4], a rok później powrócił do Wydziału Trygonometrycznego Sztabu Generalnego[5]. W 1852 roku obserwował, wraz z wujem, manewry armii rosyjskiej pod Warszawą. W 1859 roku, jako szef Wydziału Topograficznego w stopniu podpułkownika (niem. Oberstleutnant)[6], został zaproszony na manewry z okazji intronizacji króla Szwecji Karola XV. W tym samym roku objął dowództwo nad 61. Pułkiem Piechoty[7]. W 1864 roku, po awansie na generała majora (niem. Generalmajor) został dowódcą 26. Brygady Piechoty[8], z którą wyruszył na front wojny prusko-austriackiej. Służąc pod rozkazami gen. von Goebena uczestniczył w bitwach pod Dermbach oraz w kampanii pruskiej nad Menem. Za swoje zasługi podczas konfliktu został odznaczony Orderem Pour le Mérite[1]. W 1867 roku objął dowództwo nad 18. Dywizją Piechoty i na tym stanowisku awansował do stopnia generała porucznika (niem. Generalleutnant)[9]. W trakcie wojny z Francją brał udział w oblężeniu Metz i w Bitwa pod Noiseville. Odegrał kluczową rolę w zdobyciu Orleanu przez wojska pruskie, za co otrzymał, od księcia Fryderyka Karola, liście dębu do Pour le Mérite[1]. Pod koniec kampanii frnacuskiej jego dywizja wkroczyła do Le Mans. Po zakończeniu wojny objął stanowisko gubernatowa wojskowego Poznania oraz otrzymał stopień generała piechoty (niem. General der Infanterie)[10]. W 1876 roku przeszedł w stan spoczynku z prawem do noszenia munduru 85. Pułku Piechoty[11].

Odznaczenia

Odznaczenia gen. von Wrangla to między innymi[11]:

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Poten 1910 ↓, s. 124-125.
  2. Rang- und Quartier-Liste der Königlich Preußischen Armee für das Jahr 1835. sbc.org.pl. s. 54. [dostęp 2025-05-25]. (niem.).
  3. Rang- und Quartier-Liste der Königlich Preußischen Armee für das Jahr 1844.. sbc.org.pl. s. 24. [dostęp 2025-05-25]. (niem.).
  4. Rang- und Quartier-Liste der Königlich Preußischen Armee für das Jahr 1851.. sbc.org.pl. s. 23. [dostęp 2025-05-25]. (niem.).
  5. Rang- und Quartier-Liste der Königlich Preußischen Armee für das Jahr 1852.. sbc.org.pl. s. 23. [dostęp 2025-05-25]. (niem.).
  6. Rang- und Quartier-Liste der Königlich-Preußischen Armee und des XIII. (Königlich-Württembergischen) Armeekorps. 1859. digitale-sammlungen.de. s. 22. [dostęp 2025-05-25]. (niem.).
  7. Rang- und Quartier-Liste der Königlich Preußischen Armee und Marine für das Jahr 1861.. sbc.org.pl. s. 189. [dostęp 2025-05-25]. (niem.).
  8. Rang- und Quartier-Liste der Königlich-Preußischen Armee und des XIII. (Königlich-Württembergischen) Armeekorps. 1865. digitale-sammlungen.de. s. 68. [dostęp 2025-05-25]. (niem.).
  9. Rang- und Quartier-Liste der Königlich-Preußischen Armee und des XIII. (Königlich-Württembergischen) Armeekorps. 1869. digitale-sammlungen.de. s. 91. [dostęp 2025-05-25]. (niem.).
  10. Rang- und Quartier-Liste der Königlich Preußischen Armee für das Jahr 1875.. sbc.org.pl. s. 104. [dostęp 2025-05-25]. (niem.).
  11. 1 2 Rang- und Quartier-Liste der Königlich Preußischen Armee und des XIII. (Königlich Württembergischen) Armeekorps für 1899.. sbc.org.pl. s. 230. [dostęp 2025-05-24]. (niem.).

Bibliografia