Karnotyt
 | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Inne nazwy |
carnotyt |
|---|---|
| Skład chemiczny |
K2[UO2]2[V2O8]·3H2O |
| Twardość w skali Mohsa |
2 |
| Przełam |
nierówny |
| Łupliwość |
doskonała wzdłuż płaszczyzny (001) |
| Pokrój kryształu |
klasa słupa jednoskośnego |
| Układ krystalograficzny |
jednoskośny |
| Właściwości mechaniczne |
kruchy |
| Gęstość |
4,46 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
jasnożółta lub jasnozielona |
| Rysa |
jasnozielona |
| Połysk |
matowy rzadziej jedwabisty |
| Współczynnik załamania |
nα 1,750, nβ 1,925, nγ 1,950 |
| Inne |
optycznie ujemny |
Karnotyt – promieniotwórczy minerał z gromady minerałów uranylu; uwodniony wanadan uranylowo-potasowy.
Nazwa nadana na cześć francuskiego górnika i chemika Marie-Adolphe'a Carnota (1839–1920). Opisali go w 1899 r. Charles Friedel i Édouard Cumenge[1], którzy zidentyfikowali go w okazach z Roc Creek w hrabstwie Montrose, Kolorado, USA.
Charakterystyka
Właściwości
Występuje w postaci nalotów oraz w postaci miękkich proszkowych skupień ziemistych. Tworzy również czasami agregaty zbite. Krystalizuje w układzie jednoskośnym. Łatwo rozpuszcza się w kwasach, a ponadto zwilżony HCl zabarwia się na krwistoczerwono.
Asocjacje: współwystępuje z tiujamunitem i innymi wanadanami uranylu (UO2+
2).
Chemizm
Czysty K
2[UO
2]
2[V
2O
8]·3H
2O zawiera 63% UO
2, 20% V
2O
5, 10% K
2O i 6% H
2O. W minerale występują domieszki wapnia, magnezu, żelaza(III) i sodu.
Geneza
Powstaje wskutek przeobrażenia minerałów uranu i wanadu, głównie w strefie wietrzenia skał osadowych (głównie piaskowców).
Występowanie
Największe złoża znajdują się w USA w stanach Kolorado, Dakota Południowa i Pensylwania. Występuje też w mniejszych ilościach w różnych miejscach na świecie m.in. w Uzbekistanie.
Zastosowanie
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Carnotite, [w:] WebMineral.com [online] [dostęp 2024-10-09] (ang.).