Karol Dziekanowski

Karol Dziekanowski

Karol Jan Dziekanowski

podpułkownik
Data urodzenia	1884
Data śmierci	1941
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie
Jednostki	59 pułk piechoty
Stanowiska	dowódca pułku
Główne wojny i bitwy	wojna rosyjsko-japońska I wojna światowa wojna polsko-radziecka

Karol Dziekanowski (ur. w 1884, zm. w 1941) – podpułkownik Wojska Polskiego, uczestnik wojny rosyjsko-japońskiej, I wojny światowej i wojny polsko-radzieckiej, po zakończeniu służby wojskowej skazany na 4 lata więzienia za udział w zorganizowanej grupie przestępczej.

Urodził się w 1884 w rodzinie ziemiańskiej. Karierą wojskową rozpoczął w armii carskiej. Brał udział w wojnie rosyjsko-japońskiej^[1]. Od 1914 służył w Legionach Polskich w stopniu podporucznika a od 1917 w Polskiej Sile Zbrojnej. W Wojsku Polskim dowodził m.in. 59 Pułkiem Piechoty Wielkopolskiej.

Uczestniczył w rozformowaniu 8 Tarnogórskiego Pułku Piechoty który został przetransportowany do koszar w Inowrocławiu. Zamiast przeprowadzić uroczystą demobilizację Dziekanowski jako dowódca 59 pp wystosował do powstańców z 8 Tarnogórskiego Pułku Piechoty ultimatum i groźby w przypadku gdyby nie chcieli złożyć broni. W wyniku nadgorliwości występującej w 59 pp, 13 sierpnia 1921 życie straciło dwóch już zdemobilizowanych powstańców a 15 zostało rannych^[2].

Służbę w Wojsku Polskim zakończył w 1929 roku w stopniu podpułkownika. Za udział w zorganizowanej grupie przestępczej która w latach 1932-1936 wyłudzała pieniądze za obietnicę protekcji został skazany na 4 lata więzienia. W 1940 roku we Lwowie został aresztowany przez NKWD. W 1941 został rozstrzelany^[3].

• Jan Dunin-Brzeziński: Rotmistrz Legionów Polskich wspomnienia z lat 1914-1919. Pruszków: 2004. ISBN 978-83-88773-62-4.
• Jacek Jędrysiak, Krzysztof Widziński: Szpiedzy dezerterzy renegaci. Wykroczenia i przestępstwa żołnierzy i funkcjonariuszy służb mundurowych w latach 1918-1989. Wrocław-Warszawa: 2021. ISBN 978-83-8229-346-3.