Karol Ender
| Data i miejsce urodzenia |
16 maja 1840 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
27 grudnia 1914 |
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość |

Karol Ender (ur. 16 maja 1840 w Althornitz[1], zm. 27 grudnia 1914 w Dreźnie[2]) – przemysłowiec pabianicki, jeden z najważniejszych twórców przemysłu włókienniczego w Pabianicach i całym regionie łódzkim. Luteranin.
Urodził się w Althornitz koło Zittau w Saksonii. Od 1858 pracował jako majster tkacki w fabryce Beniamina Krusche, a rok później został jego zięciem, mężem jego najstarszej córki – Marii Augusty. W 1872 stał się współwłaścicielem świetnie prosperującej firmy bawełnianej rodziny Krusche; dwa lata później, w 1874, firma zmieniła nazwę na „Krusche i Ender”[1], a w 1899 przekształciła się w spółkę akcyjną o charakterze rodzinnym, której siedziba znajdowała się w okazałym budynku przy ul. Zamkowej 3 mającą na frontonie jako ozdobę rzeźbę zatytułowaną „Prządki”[3]. Dzięki Karolowi Enderowi firma rozwijała się pomyślnie i stała się wkrótce czwartą fabryką w branży bawełnianej w całym Królestwie Polskim[4].
Zmarł 1914 w Dreźnie, a pochowany został w Zittau[2].
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 Pabianickie rody fabrykanckie [online], pabianiciana.pl [dostęp 2021-05-20].
- 1 2 Poczet fabrykantów [online], um.pabianice.pl [dostęp 2021-05-20].
- ↑ Niemieckimi śladami po „Ziemi Obiecanej”, praca zbiorowa pod red. Krystyny Radziszewskiej, wyd. I, Łódź: Wydawnictwo Literatura, 1997, s. 175, ISBN 83-87080-43-8.
- ↑ Sławomir Saładaj, „Krusche i Ender” [online], um.pabianice.pl [dostęp 2021-05-20].