Karol Przybyłowicz

Karol Przybyłowicz
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

9 czerwca 1930
Łętkowice

profesor nauk technicznych
Specjalność: fizyka metali, metaloznawstwo
Alma Mater

Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie

Doktorat

1962

Habilitacja

1970

Profesura

1977

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie
Politechnika Świętokrzyska

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Medal 40-lecia Polski Ludowej

Karol Stanisław Przybyłowicz (ur. 9 czerwca 1930 w Gliniku Mariampolskim[1]) – prof. zw. dr hab. inż., profesor Politechniki Świętokrzyskiej w Kielcach[2], kierownik Katedry Materiałoznawstwa i Obróbki Cieplnej.

Ukończył liceum hutnicze w Stalowej Woli[3]. W latach 1949–1951 pracował jako technolog w Hucie Stalowa Wola[1]. W 1956 ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica[1]. Pracę w AGH rozpoczął w 1954 jako zastępca asystenta w Zakładzie Rentgenografii Metali Katedry Metalografii i Obróbki Cieplnej Wydziału Metalurgicznego. W 1962 uzyskał doktorat[3]. Do 1992 był pracownikiem Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie, gdzie zorganizował Zakład Analiz Strukturalnych i przez kilkanaście lat był kierownikiem studiów doktoranckich oraz organizatorem ogólnopolskich seminariów młodych metaloznawców[1]. W 1970 habilitował się[3]. W 1977 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1985 zwyczajnego[1]. W latach 80. był współpracownikiem eksperckim Huty Warszawa[1]. Był też konsultantem Huty Jedność i Huty Zawiercie[3]. W latach 1995-2005 był kierownikiem Katedry Metaloznawstwa i Technologii Materiałowych Wydziału Mechatroniki i Budowy Maszyn Politechniki Świętokrzyskiej.

Był członkiem komisji naukowych PAN[1]. Należał do rady programowej czasopisma „Przegląd Techniczny[1].

Osiągnięcia naukowe

Był autorem prac z zakresu dyfuzji boru w stal[1]. Ujawnił anizotropię twardości borków[1]. Opracował autorską powłokę antyrefleksyjną[1]. Opublikował ok. 200 tekstów[1] i był autorem bądź współautorem ośmiu patentów[3]. Prowadził badania z zakresu inżynierii powierzchni[3].

Odznaczenia

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 Janusz Kapuścik (red.), Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. Tom III M-R, Warszawa 2000, s. 593-594.
  2. Prof. zw. dr hab. in Karol Stanisław Przybyłowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-02-05].
  3. 1 2 3 4 5 6 7 8 Andrzej Ciaś, Profesor Karol Przybyłowicz obchodził Jubileusz 80-lecia urodzin, „Biuletyn AGH” (34), 2010, s. 20-21 [zarchiwizowane z adresu 2016-03-28].