Katarzyna Potocka (1825–1907)

Katarzyna Branicka
Katarzyna Zofia
Ilustracja
Portret Katarzyny z Branickich Potockiej, 1854r., autor Franz Xaver Winterhalter
Herb
Branicki Hrabia
hrabina
Rodzina

Braniccy herbu Korczak

Data i miejsce urodzenia

11 grudnia 1825
Luboml

Data i miejsce śmierci

30 września 1907
Krzeszowice

Ojciec

Władysław Grzegorz Branicki

Matka

Róża Potocka

Mąż

Adam Józef Potocki

Dzieci

Róża Potocka,
Artur Władysław Potocki,
Zofia Potocka,
Maria Potocka,
Wanda Potocka,
Andrzej Kazimierz Potocki,
Anna Maria Potocka

Katarzyna Zofia Potocka z Branickich h. Korczak (ur. 11 grudnia 1825 w Lubomlu, zm. 30 września 1907 w Krzeszowicach)[1] – polska arystokratka, hrabina, działaczka społeczna i filantropka.

Życiorys

Najmłodsza córka generała Władysława Grzegorza Branickiego i Róży Potockiej[2]. Trzy siostry Branickie, Elżbieta zwana Elizą, Zofia i Katarzyna, nosiły imiona swoich ciotek, córek hetmanaWoroncowej, Potockiej i Sanguszkowej-Potockiej[3][4]. Braćmi Katarzyny Branickiej byli natomiast Ksawery, Aleksander, Konstanty i Władysław Michał. W latach 40. XIX w. Katarzyna Branicka była jedną z najznakomitszych partii ze względu na pochodzenie, urodę i majątek[5].

26 października 1847 w Dreźnie poślubiła Adama Józefa Potockiego. Zamieszkała w nim w Krakowie w pałacu „Pod Baranami” i zaangażowała się w życie polityczne. Wraz z mężem przebywała także w Paryżu (Potocki walczył tam w Gwardii Narodowej w 1848). Towarzyszyła mu także w czasie uwięzienia w Wiedniu i w Trieście. Po powrocie do Krakowa pomagała mieszkańcom po pożarze miasta, a pogorzelcom wydawała zapomogi w swoim pałacu[6][5]. W latach 1853-54 małżonkowie zlecili remont pałacu w tym przebudowę jego fasady. Projekt powierzyli Franciszkowi Marii Lanciemu, który dodał nową attykę i wsparty na baranich łbach balkon[7].

Była właścicielką klucza łubnickiego koło Staszowa. Kolekcjonowała polskie pasy szlacheckie oraz dofinansowywała prace naukowe profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ufundowała pałac w Krzeszowicach, gdzie wspierała miejscową ludność. Zaangażowała się w akcjach zakładania szkół wiejskich, kas pożyczkowych, zakładów filantropijnych. Była fundatorką kilku kościołów na obszarze swoich dóbr ziemskich. Wprowadziła przyznawanie emerytury dla oficjalistów i służby w swoim majątku. Była przewodniczącą Towarzystwa Dobroczynności w Krakowie[5][8][9].

Rodzina

Dzieci:[4][10]

Po śmierci męża (1872) skupiła się na wychowaniu dzieci oraz zarządem całości majątku.

Została pochowana w krypcie Potockich herbu Pilawa w Kościele św. Marcina w Krzeszowicach.

Portrety Katarzyny Potockiej

Przypisy

  1. Maria Jadwiga Minakowska, Katarzyna hr. Branicka h. Korczak [online], Wielka genealogia Minakowskiej (Wielcy.pl) [dostęp 2025-02-27].
  2. Paweł Bień, Ary Scheffer „Portret Katarzyny z Branickich Potockiej” [online], Niezła Sztuka, 19 listopada 2021 [dostęp 2025-02-27].
  3. Teresa Zielińska, Archiwalia dwóch rodów Branickich – herbu Gryf i herbu Korczak, „Miscellanea Historico-Archivistica”, 1998, t. IX, s. 36 przyp. 17, 19.
  4. 1 2 Adam Amilkar Kosiński, Przewodnik heraldyczny: monografie kilkudziesięciu znakomitszych rodzin, spis rodzin senatorskich i tytuły honorowe posiadających, Polona.pl, 1877, s. 491-492 [dostęp 2025-02-27].
  5. 1 2 3 Hrabianka nie dla cesarza [online], Dziennik Polski, 7 listopada 2003 [dostęp 2025-02-27].
  6. Stanisław Lipiński, Skon polskiej matrony, „Nowości Illustrowane. 1907, nr 40”, Biblioteka Jagiellońska, 5 października 1907 [dostęp 2025-02-27].
  7. Pałac i Piwnica pod Baranami w Krakowie [online], Małopolski Instytut Kultury, 2 kwietnia 2020 [dostęp 2025-02-27].
  8. Krótka historia kolekcji Potockich z Krzeszowic [online], Muzeum Narodowe w Warszawie [dostęp 2025-02-27].
  9. Katarzyna Potocka [online], Archiwa Państwowe [dostęp 2025-02-27].
  10. hr. Katarzyna Zofia Potocka [online], Geni.com, 25 kwietnia 2024 [dostęp 2025-02-27].
  11. Sejm wielki.pl.
  12. Portret Zofii wg Bakałowicza
  13. "Tygodnik Illustrowany" 1910 nr 15, Warszawa s.293
  14. Zdjęcie popiersia Zofii

Bibliografia