Katastrofa kolejowa w Gułtowach

Katastrofa kolejowa w Gułtowach
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejsce

Gułtowy

Rodzaj zdarzenia

wykolejenie pociągu

Data

1 lipca 1936

Ofiary śmiertelne

2 osoby

Ranni

kilkadziesiąt osób

Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Mapa konturowa Polski w 1939 r., po lewej znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia52°22′01,09″N 17°19′10,03″E/52,366969 17,319453

Katastrofa kolejowa w Gułtowach – wykolejenie pociągu na stacji kolejowej w Gułtowach 1 lipca 1936.

Historia

Do zdarzenia doszło 1 lipca 1936 na trasie Warszawa – Poznań na stacji kolejowej w Gułtowach, położonej między Kostrzynem a Wrześnią[1][2]. W wyniku zdarzenia lokomotywa składu wyskoczyła z torów, przewróciła się i ugrzęzła w ziemi, trzy pierwsze wagony uległy rozbiciu, a przód czwartego, restauracyjnego, uszkodził się[2][3].

Spośród jadących pociągiem kurierskim najpoważniejsze skutki dotknęły członków obsługi: maszynista Fr. Morski z parowozowni Kutno poniósł śmierć na miejscu, a palacz Wincenty Górecki z Warszawy zmarł wkrótce w wyniku odniesionych obrażeń[2]. Kilkudziesięciu pasażerów zostało poważnie rannych[2], aczkolwiek ich stan był zadowalający[3]. Obrażenia odniosła Jadwiga Sosnkowska z najmłodszym synem (Piotr, ur. 1934)[1][2][3]. Wśród ranny byli też dr Schramm, lekarz powiatowy z Wrześni oraz teść gen. Edmunda Knoll-Kownackiego[3].

Pierwsze, nieoficjalne doniesienia mówiły, że przyczyną katastrofy było puszczenie pociągu na boczny tor[2]. Przypuszczano, że maszynista mógł nie wiedzieć (lub o tym zapomniał) o zmianie rozkładu jazdy, według którego miał przepuścić jadący od strony Poznania pociąg „Lux” relacji Paryż – Warszawa[2]. Gdy pociąg został skierowany na bocznicę, jego pęd był tak duży, że doszło do wykolejenia[2]. Na początku ustalono, że prędkość pociągu była nadmierna i wynosiła ok. 80 km/h[3].

Dalsze czynności zmierzające do wyjaśnienia przyczyn wypadku podjęły władze kolejowe dyrekcji poznańskiej i specjalna komisja śledcza z ramienia Ministerstwa Komunikacji[1]. Drugie z tych gremiów miało ustalić, kto ponosi winę niepoinformowania personelu kolejowego o zmianie rozkładu jazdy z dniem 1 lipca, spowodowanej nową trasą międzynarodowego ekspresu Paryż – Warszawa – Moskwa[1][2][3].

Przypisy