Katastrofa lotnicza prezydenta Ramona Magsaysaya
 Wrak na miejscu katastrofy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejsce |
Góra Manunggal |
| Data | |
| Godzina |
01:40 czasu lokalnego |
| Rodzaj |
Zderzenie z górą |
| Przyczyna |
pęknięcie wału napędowego prawego gaźnika silnika, awaria zasilania |
| Ofiary śmiertelne |
25 osób |
| Ranni |
1 osoba |
| Statek powietrzny | |
| Typ | |
| Nazwa |
Mt. Pinatubo |
| Użytkownik | |
| Numer |
2100925 |
| Start | |
| Cel lotu | |
| Liczba pasażerów |
21 osób |
| Liczba załogi |
5 osób |
Położenie na mapie Filipin  | |
 10°27′06″N 123°48′53″E/10,451667 123,814722 | |
Katastrofa lotnicza prezydenta Ramona Magsaysaya – katastrofa lotnicza, do której doszło 17 marca 1957 roku na Filipinach. Zginęło 25 osób, m.in. prezydent Filipin Ramon Magsaysay[1].
W chwili śmierci prezydent Magsaysay cieszył się dużą popularnością i spodziewano się, że z łatwością wygra reelekcję w wyborach prezydenckich, które odbyły się w listopadzie 1957.
Wypadek
Gdy samolot wystartował z lotniska Lahug, naoczni świadkowie zauważyli, że samolot nie nabrał wystarczającej wysokości, zbliżając się do pasm górskich w Balamban[2][3][4].
O godzinie 1:17 czasu PHT (UTC+08:00) samolot nadał przez radio wiadomość do Pałacu Malacañang, aby samochód prezydenta Magsaysaya pojawił się na lotnisku Nichols Field o 3:15 (UTC+08:00). Była to ostatnia wiadomość przekazana przez samolot[4].
Podczas śniadania Pierwsza Dama Luz Magsaysay i rodzina Magsaysayów zostali poinformowani o zaginięciu samolotu[2].
Filipińskie Siły Powietrzne rozpoczęły pełne poszukiwania w powietrzu i na morzu przy wsparciu Sił Powietrznych i Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych[2][4].
Wczesnym popołudniem 17 marca lokalny urzędnik miejski ogłosił, że samolot rozbił się na zboczach góry Manunggal w Balamban, około 35 km na północny zachód od miasta Cebu. Mieszkańcy, którzy odkryli płonący wrak znaleźli jednego ocalałego, Nestora Matę, reportera gazety Philippine Herald. Mata doznał oparzeń drugiego i trzeciego stopnia i oszacował, że samolot rozbił się około 1:40 (UTC+08:00)[3][5][6].
Dochodzenie
Początkowo spekulowano, że przyczyną katastrofy samolotu był sabotaż, jednak nie pojawiły się żadne dowody potwierdzające tę teorię[2][6].
27 kwietnia 1957 r. szef filipińskiej policji, generał Manuel F. Cabal, zeznał przed komisją senacką , że przyczyną katastrofy było zmęczenie metalu, które spowodowało zerwanie wału napędowego, co spowodowało awarię zasilania na pokładzie samolotu wkrótce po starcie. Dodał, że gdy samolot nabierał wysokości, pękł wał napędowy prawego gaźnika silnika[7].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Accident Douglas C-47A-75-DL (DC-3), Sunday 17 March 1957 [online], Aviation Safety Network [dostęp 2025-03-04] (ang.).
- 1 2 3 4 Ford Wilkins, PLANE IS MISSING WITH MAGSAYSAY OVER PHILIPPINES; Manila President Is Long Overdue at Capital--U.S. in Land-Sea Search Twenty-six on the Plane Call Sent to Vice President Magsaysay's Plane Is Overdue On 2-Hour Flight in Philippines Report Is Denied [online], The New York Times [dostęp 2025-03-04] (ang.).
- 1 2 Dominico C. Moneva, Speak out: Magsaysay’s death [online], 18 marca 2006 [zarchiwizowane z adresu 2008-05-17] (ang.).
- 1 2 3 THE PHILIPPINES: Death of a Friend, TIME.com, 25 marca 1957 [zarchiwizowane z adresu] (ang.).
- ↑ Miguel A., Bernad S.J., Tragic Mountain: Manung-gal [online] [zarchiwizowane z adresu 2009-10-21] (ang.).
- 1 2 MAGSAYSAY DEAD WITH 24 IN PLANE; GARCIA SUCCESSOR; Philippine Officials Suspect Sabotage--Crash Scene a Cebu Mountain PRESIDENT'S BODY FOUND U.S. Air Force Helicopters to Fly It Out--New Leader on Way From Australia Guard Put at Wreckage November Election Outlook MAGSAYSAY DEAD WITH 24 IN PLANE Trouble at Take-Off C-47 Was New Craft [online], The New York Times [dostęp 2025-03-04] (ang.).
- ↑ MAGSAYSAY DEATH CLUE; Crash of Plane That Killed 26 Laid to Metal Fatigue [online], The New York Times [dostęp 2025-03-04] (ang.).