Kazimierz Dobrostański
 | |
 major administracji | |
| Data i miejsce urodzenia |
19 kwietnia 1898 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
wiosna 1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1918–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  _BAR.svg.png){kind=small} _BAR.svg.png){kind=small}   | |
.png){kind=small}
Kazimierz Alojzy Dobrostański[1] (ur. 19 kwietnia 1898 w Rudzie, zm. w kwietniu 1940 w Katyniu) – major administracji Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się jako syn Alojzego i Herminy z Köhlerów. Uczył się w szkole realnej w Żywcu. Należał do Związku Strzeleckiego w Turce. Po wybuchu I wojny światowej w sierpniu 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Początkowo służył w batalionie uzupełniającym, a 19 września 1914 odkomenderowany do służby w artylerii (późniejszy 1 pułk ułanów Legionów Polskich). Służył w 1 pułku artylerii w składzie I Brygady. Uczestniczył w walkach na froncie karpackim, bukowińskim i wołyńskim. 24 grudnia 1916 otrzymał awans na ogniomistrza. 16 lutego 1918 dostał się do niewoli austriackiej pod Rarańczą, był osadzony w Huszt, po czym wcielony do armii c. i k.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego i zgłosił się do Kadry Artylerii w Krakowie. Miesiąc później, 10 grudnia 1918 delegowany do Centralnego Urzędu Gospodarczego w Warszawie. Został awansowany do stopnia podporucznika od 15 lipca 1919. Od 1922 do 1926 pracował w Departamencie Intendentury Ministerstwa Spraw Wojskowych. Został awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z 1 lipca 1923. Od 1926 do 1929 pracował w Gabinecie Wojskowym Prezydenta RP Ignacego Mościckiego. W 1927 był jednym z założycieli sekcji tenisowej klubu sportowego CWKS Legia Warszawa[2][3]. W stopniu kapitana w 1928 był zweryfikowany w Korpusie Oficerów Administracji, Dział Gospodarczy, z lokatą 6. Od 1929 zasiadł w zarządzie Składu Materiałów Intendentury nr 1. Został absolwentem Wyższej Szkoły Wojennej w 1931 (X Kurs Normalny 1929–1931). Awansowany do stopnia majora. Był związany z Mielcem.
Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej 1939 i agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939, został aresztowany przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie jenieckim w Kozielsku[4]. Wiosną 1940 został przetransportowany do Katynia i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Ofiary tego mordu grzebano w bezimiennych mogiłach zbiorowych, gdzie od 28 lipca 2000 mieści się oficjalnie Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu[5][6]. W Lesie Katyńskim prowadzone były ekshumacje i prace archeologiczne[7][8][9], jednak Kazimierz Alojzy Dobrostański nie został zidentyfikowany. Figuruje na liście wywózkowej z 3 kwietnia 1940[10].
Życie prywatne
Jego żoną była Waleria z domu Jotkowska, z którą miał syna Jerzego[2]. Rodzina Kazimierza Dobrostańskiego dowiedziała się o jego losie w 1972[2].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)[11]
- Krzyż Walecznych[10]
- Złoty Krzyż Zasługi (18 lutego 1939)[12]
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[13]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Odznaka za Rany i Kontuzje
Upamiętnienie
5 października 2007 Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia podpułkownika[14][15][16]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[17][18][19].
Kazimierz Dobrostański został upamiętniony tabliczką na ścianie katyńskiej przy bazylice św. Mateusza Apostoła i Ewangelisty w Mielcu, ustanowionej w 1990[20].
24 kwietnia 2008, w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, przy Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie, na którym mecze rozgrywa drużyna piłkarska Legii Warszawa, został zasadzony Dąb Pamięci, honorujący Kazimierza Dobrostańskiego[3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ 26 stycznia 1934 ogłoszono sprostowanie imienia z „Kazimierz” na „Kazimierz Alojzy” oraz daty urodzenia z „18 kwietnia 1898” na „19 kwietnia 1898”. Zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych. Zmiany (sprostowania) nazwisk, imion i dat urodzenia. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 2, s. 40, 26 stycznia 1934.
- 1 2 3 Historia Legii Warszawa. 1941–1950. legia.com. [dostęp 2015-01-14].
- 1 2 Dęby katyńskie na Legii. legia.net, 24 kwietnia 2008. [dostęp 2015-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 lipca 2014)].
- ↑ Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 212. ISBN 83-7001-294-9.
- ↑ 20 lat temu otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu - Redakcja Polska - polskieradio.pl [online], polskieradio.pl [dostęp 2024-06-27] (pol.).
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. LIII.
- ↑ Historia Zbrodni Katynskiej [online] [dostęp 2024-12-10] (pol.).
- ↑ Pierwsze ekshumacje w Katyniu. "Wszystko było przesiąknięte zapachem śmierci" - Historia [online], www.polskieradio.pl [dostęp 2025-01-04] (pol.).
- ↑ Instytut Pamięci Narodowej - Kraków, Niemcy w Katyniu w 1943 roku, „Instytut Pamięci Narodowej - Kraków” [dostęp 2024-12-31] [zarchiwizowane z adresu 2024-12-06].
- 1 2 Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 108.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 45, poz. 76 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 12 [dostęp 2025-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
- ↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2025-01-06] (pol.).
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. policja.pl. [dostęp 2014-08-05].
- ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
- ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
- ↑ Mielec – ściana katyńska. miejscapamiecinarodowej.pl. [dostęp 2015-01-14].
Bibliografia
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Kazimierz Dobrostański. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2015-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 marca 2016)].
- Kazimierz Dobrostański. katyn-pamietam.pl. [dostęp 2015-01-14].